Teraz jest 29 mar 2024, o 01:22

Strefa czasowa: UTC + 2 [ DST ]




Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 8 ] 
Autor Wiadomość
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:01 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Temat rozpoczęty przez użytkownika Anrep 12.02.2005

Poszukuję informacji dotyczących aktywności jednostek rosyjskich:
pułk dragonów pskowskich 1790-92
lekkokonny pułk ukraiński 1790-1800
dywizja "adriatycka" stacjonująca na Korfu 1799-1805.
Wszystkie te formacje łączy postać generała Anrepa (poległego w 1807 r.).
Pozdrawiam


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:05 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Post użytkownika Santa

Do diaska, a jeden generał Anrep dowodził częścią sił, wkraczajacych do KP w 1831. Rozumiem, że to jakiś krewny, albo potomek?


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:06 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Post użytkownika Anrep

Ten Anrep to najprawdopodobniej jego syn Józef, również generał kawalerii, w przyszłości również adiutant cara.
Swoją drogą Santa,gdzie tą informację znalazłeś?


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:07 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Post użytkownika JWK

Witam,
Nawiązując do sprawy Anrepa vel Anreppa, chciałbym przedstawić tutaj historię dosyć ciekawą historię odwrotu Rosjan. Biorąc pod uwagę wydarzenia jakie miały miejsce po bitwach pod Pułtuskiem i Gołyminem, można przyjąć, iż na los Anreppa mogły mieć wpływ ambicje Bennigsena. Otóż, w grudniu 1806, 14-ta dywizja Anreppa wchodziła w skład 2-giej Armii pod dowództwem Buxhowdena. Gwoli przypomnienia, rosyjska armia w Polsce dowodzona przez marszałka Kamieńskiego, dzieliła się wówczas na dwie armie:

I-szą armię pod dowództwem Bennigsena tworzyły dywizje:
2-ga – Ostermann-Tołstoj
3-cia – Sacken
4-ta – Golicyn
6-ta – Siedmioracki

II-gą armię pod dowództwem Buxhowdena tworzyły dywizje:
5-ta – Tuczkow
7-ma – Dochtorow
8-ma – Essen III
14-ta – Anrepp

Po sforsowaniu przez Francuzów Wisły i Wkry, marszałek Kamieński wydał obu armiom rosyjskim rozkaz odwrotu na Ostrołękę i Różan. Jednakże Bennigsen uchylając się od wypełnienia tego rozkazu, postanowił stawić opór nacierającym korpusom francuskim, co w konsekwencji doprowadziło do bitew pod Pułtuskim i Gołyminem.

Przed bitwami dyslokacja armii rosyjskich wyglądała następująco:
W Pułtusku Bennigsen miał do dyspozycji dywizję Ostermanna-Tołstoja, Siedmiorackiego oraz części dywizji Golicyna i Sackena. Golicyn z pozostałą częścią swojej dywizji wycofał się do Gołymina, gdzie zajął pozycje. Również Sacken z resztą swojej dywizji wycofywał się z Ciechanowa chcąc połączyć się z głównymi siłami, jednak mocno naciskany przez kawalerię Murata (potyczka kawaleryjska pod Łopacinem i dalszy pościg), nie był wstanie wesprzeć Golicyna w bitwie pod Gołyminem.

Natomiast dyslokacja 2-giej armii Buxhowdena w tym samym czasie wyglądała następująco:
Dywizja Dochtorowa była na północny-wschód od Gołymina, na drodze między Gołyminem, a Makowem (część tej dywizji udzieli wsparcia szczupłym siłom Golicyna i weźmie udział w bitwie pod Gołyminem). Dywizja Tuczkowa wycofywała się w kierunku na Maków. Dywizje Essena i Anreppa rozlokowane były na drugim brzegu Narwi, daleko na południe w Popowie nad Bugiem, przygotowując się do wycofania na Różan i Ostrołękę, zgodnie z rozkazem marszałka Kamieńskiego.

27 grudnia, po bitwach pod Pułtuskiem i Gołyminem, Rosjanie rozpoczęli odwrót na wschód. W nocy 27 grudnia, Bennigsen z większością swojej armii przeszedł po moście na lewy brzeg Narwi i ruszył w kierunku na Różan. Oddziały obu armii wymieszały się podczas bitew i marszu po bardzo złych, rozmiękłych przez odwilż drogach. Według dziennika Larreya i pamiętników innych uczestników kampanii, m.in. Rappa, od 17 grudnia utrzymywała się zupełna odwilż. Mróz powrócił ponownie dopiero 31 grudnia. 5-ta dywizja (Tuczkow) i 7-ma (Dochtorow) z 2-giej armii Buxhowdena osiągnęły punkt około 16 km. na północny-zachód od Różana. Bennigsen kwaterował w Różanie, gdzie dołączyły do niego pozostałe dywizje 2-ej armii Buxhowdena (8-ma Essen III i 14-ta Anrepp) z Popowa.

28 grudnia Napoleon wstrzymał pościg za uchodzącą armią rosyjską i zarządził rozlokowanie Wielkiej Armii na kwaterach zimowych. Rosjanie zatrzymali się również, porzucając jednak na drodze odwrotu, większość swojej artylerii. Bennigsen początkowo zajął pozycję w trójkącie miedzy rzekami Omulew i Narwią, naprzeciw Ostrołęki, a potem w samej Ostrołęce. Dwie dywizje armii Buxhowdena była po jego prawej stronie, między Ostrołęką a Myszyńcem. W tym czasie stary, schorowany marszałek Kamieński opuścił armie, udając się do Grodna.

Z dwóch rosyjskich generałów, starszeństwo miał Buxhowden. Jakkolwiek Bennigsen nie zamierzał podporządkować się jego rozkazom. Rozpoczął intrygę, która miała doprowadzić do przyznania mu naczelnego dowództwa. W swoim rozumieniu, uznawał, że za bitwę pod Pułtuskiem słusznie mu się owo należy. Tym bardziej, iż w raporcie do cara podawał, że pod Pułtuskiem powstrzymał 60,000 Francuzów dowodzonych przez samego Napoleona. Nie chcąc personalnie podlegać Buxhowdenowi, starał się nie dopuścić do połączenia obu armii. W konsekwencji jego armia i dwie przyłączone z konieczności dywizje (8-ma Essen III i 14-ta Anrepp) z armii Buxhowdena pomaszerowały z Ostrołęki, lewym brzegiem Narwi do Nowogrodu, który osiągnęły 1 stycznia 1807.

Buxhowden w tym czasie również maszerował na wschód i gdy Bennigsen dotarł do Nowogrodu, Buxhowden oddalony był od niego o około 13 km. na północny-wschód, kwaterując w Płocku (obecnie Mały Płock). Komunikację między dwiema armiami zapewniał prowizoryczny most na Narwi, który był jednak notorycznie niszczony przez spływającą krę. Dawało to Bennigsenowi doskonały pretekst do trzymania się z dala od Buxhowdena, a tym samym sprawowania niezależnej komendy nad większością armii rosyjskiej (Bennigsen miał wciąż w swym składzie dwie dywizje z armii Buxhowdena), a zapewne również w grze na czas. Bennigsen oczekiwał odpowiedzi cara na swój raport z bitwy pod Pułtuskiem, w którym oskarżał Buxhowdena o nieudzielanie mu pomocy pod Pułtuskiem i bezczynność, która w jego mniemaniu, nie pozwoliła kompletnie rozgromić cesarza Francuzów.

Jednakże Bennigsen, chciał czy nie chciał, musiał stawić się na radzie wojennej zwołanej 2 stycznia w Nowogrodzie przez głównodowodzącego z racji starszeństwa Buxhowdena. Na radzie tej Buxhowden przedstawił plan dalszej kampanii. Według jego planu 14-ta dywizja Anreppa wraz z dwoma dywizjami Essena I (9-ta i 10-ta dywizje), które nadciągały z Mołdawii (36 batalionów i 40 szwadronów kawalerii, wycofane z armii Michelsona), miały pozostać między Bugiem i Narwią do obserwacji prawego skrzydła Wielkiej Armii. Pozostałe 7 dywizji miało się skoncentrować około 5 stycznia, w rejonie między Białą (obecnie Biała Piska) i prawym brzegiem Narwi, w celu marszu do Prus Wschodnich, przeciw lewemu skrzydłu armii francuskiej rozłożonej na kwaterach zimowych. Ruch tak dużych mas wojska miał być skrywany przez Puszczę Piską (Johannisburg) i wielkie jeziora: Spirding (Śniardwy) i Lotzen (Mamry), co nota bene udało się Rosjanom przeprowadzić. Podjazdy lekkiej kawalerii Soulta znad rzeki Omulew nie wykryły tego manewru.

Jednak wypełnianie rozkazów Buxhowdena nie było na rękę Bennigsenowi, który dalej grał na zwłokę. Wykorzystując fakt ponownego zniesienia przez krę mostu w Nowogrodzie jako zasłony swoich działań, Bennigsen samowolnie opuścił 6 stycznia Nowogród i lewym brzegiem Narwi pomaszerował przez Łomżę do Tykocina, gdzie dotarł 8 stycznia. Prowadził ze sobą dywizje: 2-gą Ostermanna-Tołstoja, 3-cią Sackena, 4-tą Golicyna, 6-tą Siedmiorackiego, 8-mą Essena III i 14-tą Anreppa. Po moście w Tykocinie przekroczył Narew i dotarł do Goniądza nad Biebrzą, gdzie w końcu otrzymał upragnioną odpowiedź cara. Car będąc pod wrażeniem bałamutnego raportu Bennigsena z bitwy pułtuskiej, udekorował jego autora orderem Św. Jerzego, a co więcej mianował go głównodowodzącym w Polsce.

Bennigsen 12 stycznia przekroczył zamarzniętą Biebrzę po lodzie i 14 stycznia dotarł do Białej (Biała Piska), gdzie Buxhowden zdał mu komendę i upokorzony opuścił armię. W Goniądzu została pozostawiona 6-ta dywizja Siedmioradzkiego zamiast 14-tej Anreppa, jak miało być według planu Buxhowdena. Tym samym został przypieczętowany dalszy los Anreppa, który zginie za dziesięć dni, 25 stycznia 1807, pod Mohrungen (Morąg). Tymczasem dywizja Siedmioradzkiego po połączeniu z dywizjami mołdawskimi Essena I pozostawała praktycznie cały czas bezczynnie, aż do bitwy o Ostrołękę, 15 lutego 1807. Bennigsen wydzielił jedynie z 6-tej dywizji oddział gen. Baggowuta, który tworzył podczas styczniowej ofensywy, jeden z oddziałów straży przedniej.

Bennigsen przywłaszczając sobie autorstwo, skądinąd niezłego, planu Buxhowdena (tzn. dokładnie nie jest wiadomo, kto był autorem planu ofensywy rosyjskiej. Bardzo możliwe, że autorem był to szef sztabu Bennigsena – generał Stengel, lub szef sztabu Buxhowdena – nieznany z nazwiska. Bądź też plan był tworem pracy kolektywnej obu sztabowców. Nie wydaje się prawdopodobne aby Buxhowden lub Bennigsen opracowali tak ofensywne działania. Nie wskazuje na to bardzo bierna postawa Buxhowdena – wyraźnie nacechowana lękiem przed Napoleonem i późniejsze powolne działania Bennigsena), wyruszył w czterech kolumnach z Białej 15 stycznia w kierunku na Arys (Orzysz) rozpoczynając drugą część kampanii zimowej, którą zakończyła krwawa bitwa pod Preussisch-Eylau.

Dla lepszego zobrazowania manewrów, dołączam mapę mojego autorstwa.

Pozdrawiam,
JWK


Nie masz wystarczających uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego postu.


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:08 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Post użytkownika gurt

mam garsc informacji dot. plk. Anrepa i ukrainskiego pulku lekkokonnego w 1794. pulk ten wchodzil w sklad korpusu , ktory dowodzil gen.lejtn. Zagriażskij. w maju korpus ten dotarł nad Bug w okolice Dubienki, w polowie maja korpus podoprzadkowano gen. lejtn. Wilhelmowi Derfeldenowi z zadaniem oslony Ukrainy , dowodztwo rosyjskie obawialo sie niepokojow w stacjonujacych tam polskich oddzialach wcielonych do armii rosyjskiej.
3.06 Zagriazski powiadomiony o nadciagajacych oddziale Wedelstedta(z dyw. gen. Zajaczka) przeszedl Bug i ok godz. 14.00 dotarl do oczekujacych nan w dawnych pozycjach Kosciuszki Polakow. o godz 16.00 doszlo do wymiany odgnia, ok. 18.00 na widok cofajacych sie polakow Zagriazski zarzadzil natarcie , na wschodnim skrzydle mial je przeprowadzic wlasnie Anrep z Ukrainskim pulkiem lekkokonnym, jednakze z powodu grzaskiego terenu nie uzyskal powodzenia i oddzialy Wedelstedta oderwaly sie od przeciwnika. nastepnie Ukrainski pulk lekkokonny w skladzie awangardy dowodzonej przez gen mjr Waleriana Zubowa 8.06 o swicie wyruszyl traktem na Chelm pod ktorym doszlo do bitwy, pulk oslanial lewe skrzydlo pozycji rosyjskiej. zaatakowany tu zostal przez oddzial Ozarowskiego i nie wytrzymal natarcia, zapewne tez poniosl znaczne straty bo nie bral udzialu w dalszej czesci tej przegranej przez gen. Zajaczka bitwy, brak tez wiadomosci o dalszych dzialaniach bojowych w czasie powstania. 13.06 pulk wkroczyl do Lublina, gdzie plk. Anrepa wyznaczono do sciagniecia kontrybucji,tam tez prawdopodobnie pozostal dowodzac grupa zl. ze swego pulku (6szwadronow), 4 rot muszkieterow oraz 2 dzial do konca powstania.


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:08 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Post użytkownika Dantyszek

Anrep,
jeżeli jesteś w Warszawie, to w Bibliotece Narodowej w Informatorium jest słownik Залесский К.А. Наполеоновские войны 1799-1815. Биографический энциклопедический словарь, Москва, 2003. Sa tam biogramy Wielu rosyjskich, francuskich i innych dowódców. Możesz róznież spróbować w Internecie wpisać po rosyjsku Anrep (Анреп) i np jakiś rok (1807?).
Wychodzą ciekawe rzeczy.
Pozdro
Dantyszek


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:10 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Post użytkownika JWK

[quote=JWK,12.04.2005, 16:47]

Dla lepszego zobrazowania manewrów, dołączam mapę mojego autorstwa.

Pozdrawiam,
JWK

[right][snapback]661044[/snapback][/right]
[/quote]

Załączam mapkę trochę lepszej jakości.


Nie masz wystarczających uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego postu.


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:12 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Post użytkownika Anrep

Witam!

Za informacje przedstawione w tym temacie dziękuję wszystkim przedmówcom (przedpisarzom?). Szczególne ukłony dla JWK.

Przedstawiam teraz garść ustaleń nt. dziejów Pułku Dragonów Pskowskich do 1807 r.
Pułk został utworzony w 1701 jako Pułk Dragonów Nowikowa, od 1708 nosił nazwę Pskowskiego Pułku Dragonów . W latach 1763 – 1788 nazwę jednostki przemianowano na przemianowany na Pskowski Pułk Karabinierów.

Walczył on m.in. podczas:
• wojny północnej (1700-1721)
• interwencji w Polsce 1733-1734,
• wojen z Turcją w latach 1735-1739 i 1768 – 1774,
• wojnie rosyjsko – szwedzkiej 1788 – 1790 (na terenie Finlandii)
• wojnie polsko – rosyjskiej w obronie Konstytucji 3 Maja w 1792 r.
• tłumieniu powstania kościuszkowskiego (Wileńszczyzna lipiec 1794 r.)
• kampanii polskiej 1806 -1807.

W wojnie 1806 – 1807 roku pułk walczył pod Pułtuskiem, Łopaczynem, Gołyminem, Jankowem, Pr. Eylau (Pruską Iławką), Heisbergiem (Lidzbarkiem Warmińskim), Friedlandem (Frydlandem).

Podczas służby w pułku byli odznaczani orderem wojennym Św. Jerzego 4 klasy:
Płk Reinhold von Anrep, za walki pod Pirdalamak(?) kwiecień 1790 r.
Płk Dmitrij Aleksandrowicz Tołstoj, za działania na Wileńszczyźnie (Święcany, Poszemiany i Wilno) lipiec1794 r.,
Płk Nikołaj Wasilewicz Wasilczykow za Pr.Eylau styczeń 1807 r.

Przez pułk przeszło szereg carskich dowódców, znanych lub ze znanych rodów m.in: Jerofiej Kuzmicz (Hieronim Kazimirowicz) Osten – Sacken III (był dowódcą i szefem pułku w latach 1798 – 1799), Josif Konstantinowicz (Joseph Kornilowicz) O’Rurke (służył w randze kapitana (rotmistrza)w latach 1790 – 1797).


Pozdrawiam Anrep


Góra
 Zobacz profil  
 
Wyświetl posty nie starsze niż:  Sortuj wg  
Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 8 ] 

Strefa czasowa: UTC + 2 [ DST ]


Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 11 gości


Nie możesz rozpoczynać nowych wątków
Nie możesz odpowiadać w wątkach
Nie możesz edytować swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz dodawać załączników

Skocz do:  
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group
Przyjazne użytkownikom polskie wsparcie phpBB3 - phpBB3.PL