Teraz jest 28 mar 2024, o 18:24

Strefa czasowa: UTC + 2 [ DST ]




Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 32 ]  Przejdź na stronę Poprzednia strona  1, 2, 3, 4  Następna strona
Autor Wiadomość
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:36 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Post użytkownika Michaił

Witaj!

W temacie jest skład francuskiej 3. DPiech oraz siły austriackiej kawalerii pod Gunzburgiem. Brakuje natomiast opisu sił i organizacji austriackiej piechoty i artylerii. Szukałem w Twoich poprzednich postach, ale nie znalazłem.

Pozdrawiam!


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:37 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Post użytkownika JWK

Cytuj:
Witaj!

W temacie jest skład francuskiej 3. DPiech oraz siły austriackiej kawalerii pod Gunzburgiem. Brakuje natomiast opisu sił i organizacji austriackiej piechoty i artylerii. Szukałem w Twoich poprzednich postach, ale nie znalazłem.

Pozdrawiam!
[right][snapback]666018[/snapback][/right]


Witam,
Austriacka piechota rozlokowana była następująco:
Most w Reisenburg broniony był przez cztery bataliony fizylierów 20-go pułku piechoty Kaunitz-Rietberg pod dowództwem pułkownika Josefa Bresslern von Sternau. Pułk ten rekrutował się w Galicji w Samborze, a więc można przyjąć, że w części składał się z Polaków. Głównodowodzący pod Gunzburg baron d’Aspre nie był pewien postawy tego regimentu, więc w asekuracji, ustawił z tyłu po dwa szwadrony z bardzo pewnych pułków kawalerii: 6-go szwoleżerów Rosenberg i 2-go ułanów Schwarzenberg (Polacy!). Jak wiadomo, to właśnie tutaj Francuzom udało się sforsować Dunaj (brygada Labassee).
Mostu w Leipheim broniły trzy bataliony fizylierów 38-go pułku piechoty Wurttemberg pod dowództwem pułkownika von Reinhardta. Natomiast głównej pozycji – mostów w Gunzburg – najlepsze jednostki austriackie, jakie miał do dyspozycji baron d’Aspre: trzy bataliony fizylierów doskonałego 3-go pułku piechoty Erzherzog Karl (pułk rekrutował się w Austrii) pod dowództwem pułkownika Ruffera i dwie kompanie wyborcze tyrolskich jegrów (Tyrolian jaeger). Cała artyleria austriacka zgrupowana była do obrony głównej pozycji – mostów w Gunzburg. Składała się z 20-tu (6 funt i 3 funt) batalionowych armat.
Podczas kampanii 1805 w piechocie austriackiej, każdy batalion posiadał własną artylerię. Zwyczajowo były to dwie armaty 6-cio funtowe, jednak w armii Macka niektóre bataliony piechoty posiadały armaty 3-rzy funtowe (nie ma dokładnie pewności jakiego wagomiaru armaty posiadały bataliony pod Gunzburg). Artyleria batalionowa zniknęła z armii austriackiej po kampanii 1805.
Pozdrawiam,
JWK


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:38 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Post użytkownika Michaił

Bardzo dziękuję JWK!

Bardzo mnie ten temat zainteresował. Interesują mnie takie małe bitwy, starcia i potyczki, momentami nawet bardziej niż walne bitwy. DLatego miałbym jeszcze parę pytań.

1. W którym momencie baron d`Aspre dostał się do niewoli i kto objął komendę po nim?
2. Co się stało z dwoma kompaniami austriackimi w Leipheim po zakończeniu bitwy i w jej trakcie?
3. No i najważniejsze pytanie. Które etapy batalii w tekście na stronie zgadzają się, a które nie?

Pozdrawiam!
Michaił


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:38 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Post użytkownika Michaił

Witam serdecznie!

Oto co znalazłem na forum.

FRYDERYK (FRIEDRICH) HOHENZOLLERN książę,
31.05.1757 w Gheule, koło Maastricht – 6.04.1844 w Wiedniu, feldmarszałek austriacki. W 1755 wstępuje do armii holenderskiej, do regimentu kirasjerów, w którym dowódcą był jego wuj. Uczestniczył w wojnie sukcesyjnej, oraz w wojnie z Turcją. W 1793 jest pułkownikiem i bierze udział w batalii pod Pays-Bas, potem w 1795 walczy nad Renem. W 1796 awansuje na generała majora i brawurowo walczy w kampanii włoskiej. Jest aktywny w kampaniach II koalicji antyfrancuskiej. Bierze udział w zdobywaniu Mediolanu i walkach pod Mantuą. Opanowuje Toskanię, w październiku 1799 jest feldmarszałkiem porucznikiem. Walczy pod Genuą 1800, pod Marengo, 25.12.1800 prowadzi walki pod Pozzolo. W 1804 przebywa w zachodniej Galicji, gdzie jest komendantem. W kampanii 1805 uniknął kapitulacji Ulm, uchodząc do Bawarii. W 1809 dowódca III korpusu armii, po Eckmühl dowodzi II korpusem. W 1812, dowodzi korpusem rezerwowym Galicji. Powraca do Grazu w 1813. Walczy z siłami ks. Eugeniusza w prowincjach Ilyryjskich. Podczas kampanii francuskiej blokuje gen. Rappa w Strasburgu. Po Stu Dniach wraca do Grazu. W 1825, jest prezydentem rady wojennej. Aktywny do 1830, kiedy otrzymuje nominację feldmarszałka. Umiera w Wiedniu w 1844.
Źródło: www. histoire-empire.org/persos, tłum. fr. AMi

A więc jednak był austriacki generał, choć faktycznie nawisko miał bardzo pruskie.

A powracając do austriackiej piechoty. JWK podał jej organizację (wielkie dzięki za to), a czy wiadomo, jak duże były to siły? Jak liczne były poszczególne pułki?

Pozdrawiam!
Michaił


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:39 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Post użytkownika JWK

Cytuj:
Bardzo dziękuję JWK!

Bardzo mnie ten temat zainteresował. Interesują mnie takie małe bitwy, starcia i potyczki, momentami nawet bardziej niż walne bitwy. DLatego miałbym jeszcze parę pytań.

1. W którym momencie baron d`Aspre dostał się do niewoli i kto objął komendę po nim?
2. Co się stało z dwoma kompaniami austriackimi w Leipheim po zakończeniu bitwy i w jej trakcie?
3. No i najważniejsze pytanie. Które etapy batalii w tekście na stronie zgadzają się, a które nie?

Pozdrawiam!
Michaił


Witam,
Wkrótce postaram się napisać więcej na temat Gunzburg. Myślę, że znajdziesz tam odpowiedzi na powyższe pytania.
Pozdrawiam,
JWK


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:41 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Post użytkownika JWK

Witam,
Zgodnie z obietnicą napisałem kilka słów na temat Gunzburg według "Journal des operations du 6e corps" i "Napoleons Feldzug um Ulm Die Schlacht von Elchingen 14 Oktober 1805" Franza Willbolda.
Jak można zauważyć opis różni się znacznie od tego, który napisał Szymon. Według niego most w Gunzburg zdobyty został przez batalion grenadierów, co nie jest zgodne z prawdą.
Zamiast OOB postaram się namówić Castiglione aby zamieścił mapkę mego autorstwa przedstawiającą rozmieszczenie sił francuskich i austriackich pod Gunzburg. Nie będę rozpisywał się o manewrach armii francuskiej i austriackiej, które doprowadziły do bitwy pod Gunzburg. Myślę, że te kilka słów wprowadzenia wystarczy.

*img]http://napoleon.org.pl/gunzburg.jpg[/img]
patrz załączona mapka

D’Aspre miał utrzymywać Günzburg i pobliskie mosty na rozkaz Macka, który zakładał, że Francuzi będą forsować Dunaj - gdzieś w pobliżu Ulm. Tymczasem praktycznie wszystkie zaangażowane korpusy Wielkiej Armii były już na południowym brzegu Dunaju (Soult, Davout i Marymont przeszli rzekę w Neuberg), z wyjątkiem korpusu marszałka Neya. W dniu 8 października Murat i Lannes pobili siły Auffenberga w Wertingen i maszerowali z Zusmarshaussen w kierunku Günzburg i Ulm. Marszałek Ney otrzymał rozkaz z Kwatery Głównej, aby zająć mosty pomiędzy Günzburg a Ulm i wejść w kontakt z Muratem i Lannesem na południowym brzegu Dunaju.
6 korpus Neya ruszył z Donauworth przez Dillingen na Günzburg. Według rozkazów, 1 dywizja generała Duponta (Pierre, de l’Etang) z dywizją spieszonych dragonów Baraguey d’Hilliersa (Louis) mieli maszerować bezpośrednio w kierunku Ulm, 2 dywizja generała Loisona (Louis-Henri) z brygadą kawalerii korpuśnej pułkownika Colberta (Auguste-Francois-Marie de Chabanais) mieli zająć mosty na Dunaju w Elchingen (w górę rzeki od Günzburg). Natomiast sforsowanie mostów w Günzburg przypadło w udziale 3 dywizji generała Malhera (Jean-Pierre-Firmin).

Patrole kawaleryjskie pułkownika Colberta raportowały o silnej, austriackiej pozycji w Günzburg. W okolicy były trzy mosty, które miały strategiczne znaczenie. Największy most był w samym Günzburg. Drugi około 2 km. w górę rzeki w Leipheim, a trzeci około 1 km. w dół rzeki od Günzburg, w pobliżu miejscowości Reisensburg. W tym miejscu południowy brzeg Dunaju dominuje nad mostami i niżej położonym północnym brzegiem rzeki. Dunaj w Günzburg miał szerokość około 100-150 metrów i tworzył rozlewiska, które formowały szereg podmokłych wysp. Brzegi rzeki - zwłaszcza niższy, północny - były również podmokłe i porośnięte krzewami, które tworzyły naturalną osłonę dla atakujących oddziałów Malhera. Wyjątek stanowiła okolica mostu w Leipheim, gdzie północny brzeg był bardzo podmokły, a droga do mostu biegła przez łąki i równolegle do rzeki. Każde podejście do Leipheim było doskonale widoczne i narażone na ogień artylerii z południowego brzegu.
Malher oceniając pozycje austriackie, doszedł do wniosku, że najskuteczniejszy będzie jednoczesny atak na trzy mosty. Przypuszczał, że Austriacy nie będą w stanie szybko przerzucać swoich sił z jednego miejsca w drugie. Natomiast on, będzie mógł z łatwością wesprzeć resztą sił oddział, któremu powiedzie się szturm na jeden z mostów. W związku z tym, Malher podzielił swoją dywizję na trzy oddziały. Północny oddział generała brygady Labassée (Mathieu) został wyznaczony do szturmu na most w Reisensburg. Pomimo, że 2 brygada generała Labassée składała się z dwóch pułków piechoty: 50 i 59, do ataku przeznaczono 59 pułk piechoty liniowej (2 bataliony) pod dowództwem pułkownika Lacuée (Gerard) wraz z całą artylerią dywizyjną składającą się z 2 dział 4-funtowych, 4 dział 8-funtowych, 1 działa 12-funtowego i 6-calowej haubicy. Dla kontrastu Austriacy nie posiadali w tym miejscu w ogóle artylerii. Pozostały regiment brygady generała Labassée – 50 pułk liniowy (2 bataliony) pułkownika Lamartiniere (Thomas Mignot) został tymczasowo dołączony do 1 brygady generała Marcognet (Pierre-Louis Binet) składającej się z: 25 pułku piechoty lekkiej (3 bataliony) pułkownika Morel (Joseph-Pierre-Dominique-Guillaume) i 27 pułku piechoty liniowej (2 bataliony) pod pułkownikiem Bardet (Martial). Tak wzmocniona brygada Marcogneta pod dowództwem samego Malhera miała atakować najtrudniejszy most do zdobycia – w Günzburg. Most broniony był, poza licznymi oddziałami piechoty austriackiej, przez całą ich artylerię liczącą 20 armat.

Malher pozostawił pierwszy batalion 27 pułku piechoty liniowej w rezerwie, który miał wspomagać w razie potrzeby główny oddział atakujący most w Günzburg, lub oddział generała Labassée atakujący most w Reisensburg. Tak więc do ataku w Günzburg, Malher i Marcognet mieli sześć batalionów piechoty.
Do ataku mostu w Leipheim, Malher utworzył ad hoc batalion wyborczy składający się z kompanii wyborczych wszystkich dziewięciu batalionów dywizji: 6 kompanii grenadierów z 27, 50 i 59 pułków piechoty liniowej i 3 kompanii karabinierów z 25 pułku piechoty lekkiej. Dowództwo nad batalionem wyborczym objął szef sztabu dywizji – adjudant-commandant Lefol (Etienne-Nicolas). Tak więc macierzyste bataliony weszły do akcji z ośmioma kompaniami, zamiast normalnie liczyć dziewięć. Dodatkowo do batalionu wyborczego dołączeni zostali saperzy z 27 pułku piechoty liniowej.

Tymczasem General-Feldwachtmeister baron d’Aspre rozlokował swoje siły do obrony w następujący sposób: mostu w Reisensburg miało bronić 4 bataliony fizylierów z 20 pułku piechoty „Kaunitz-Riedberg”. Jednakże, nie będąc pewnym postawy, tego rekrutującego się w Galicji pułku, d’Aspre pozostawił za ich plecami kawalerię składającą się z 2 szwadronów 6 pułku szwoleżerów „Rosenberg” i 2 szwadronów 2 pułku ułanów „Schwarzenberg”. Mostu w Leipheim miały bronić 3 bataliony fizylierów 38 pułku piechoty „Württemberg” i 2 szwadrony 8 pułku kirasjerów „Hohenzollern”. Głównej pozycji – mostu w Günzburg broniły najlepsze oddziały piechoty d’Aspre – 3 bataliony fizylierów 3 pułku piechoty „Erzherzog Karl”, 2 kompanie tyrolskich jegrów i cała artyleria austriacka składająca się z 20 armat batalionowych 6 i 3-funtowych.

9 października rano, około godziny 09:00, Austriacy zaobserwowali podchodzącą do mostów w Günzburg i Reisensburg francuską piechotę. Najbardziej oddalony most w Leipheim wydawał się nie być celem francuskiego ataku. Przynajmniej na razie! D’Aspre rozkazał dowodzącemu pod Reisensburgiem (prawdopodobnie był to dowodzący 20 pułkiem piechoty „Kaunitz-Riedberg”, pułkownik Josef Bresslern von Sternau) zniszczyć most w tej miejscowości. Sam na czele dwóch kompanii tyrolskich jegrów przeszedł na wyspę rzeczną, aby osłonić i zyskać na czasie potrzebnego dla zniszczenia największego mostu w Günzburg. Jegrzy z d’Aspre na czele, przeszli po południowym moście (w Günzburg faktycznie były dwa mosty, które łączyły oba brzegi Dunaju i wyspę) i rozwinęli się w linię na wyspie. W tym czasie, oddziały na południowym brzegu przestąpiły do rozbierania mostu. Ledwo jegrzy zdążyli zająć pozycje, kiedy trzy bataliony 25 pułku piechoty lekkiej z generałem Marcognet na czele zaczęły przechodzić most, łączący północny brzeg rzeki z wyspą. Marcognet widząc austriacką piechotę, rozkazał pułkownikowi Morel – dowódcy 25 pułku piechoty lekkiej – rozwinąć bataliony pułku w linie i atakować. Przeważająca francuska piechota zepchnęła jegrów i w ciągu zaledwie kilku minut około 200 z nich wzięto do niewoli z głównodowodzącym baronem d’Aspre na czele. Jednak poświęcenie Tyrolczyków i d’Aspre nie poszło na marne. W tym czasie austriaccy saperzy zdążyli rozebrać pokrycie południowego mostu na tyle, że sformowane oddziały nie były w stanie przejść po nim. Kiedy 25 pułk piechoty lekkiej pojawił się przed mostem, saperzy wycofali się na południowy brzeg, a austriacka piechota i artyleria otworzyła ogień.
Podchodząc pod południowy most Francuzi musieli wyjść na otwarty, nie zalesiony obszar wyspy, co wystawiło ich na ogień austriackiej piechoty i artylerii. Zaczęli ponosić straty. Nie będąc w stanie przejść w bród, głębokiej w tym miejscu odnogi Dunaju, Malher miał do wyboru – wycofać się lub podjąć naprawę mostu pod austriackim ogniem. Malher i Marcognet po krótkiej naradzie podjęli decyzję. Wycofanie nie wchodziło w grę, a więc pozostawała naprawa mostu pod ogniem! Do naprawy wywołani zostali ochotnicy wraz z saperami z 25 pułku piechoty lekkiej i 50 pułku piechoty liniowej. Na czele stanął dowódca inżynierów 6 korpusu – pułkownik Cazals (Louis-Joseph-Elisabeth). Jako osłonę prac przy moście, Malher rozkazał rozwinąć się w linię wzdłuż rzeki, trzem batalionom 25 pułku piechoty lekkiej i 1-szemu batalionowi 50 pułku piechoty liniowej i otworzyć gęsty karabinowy ogień do nieprzyjaciela na drugim brzegu rzeki, który oddalony był w tym miejscu o około 100 m. Austriacy odpowiedzieli ogniem trzech batalionów 3 pułku piechoty „Erzherzog Karl” i kartaczami z 20 armat. Francuzi pod tak silnym ostrzałem zaczęli ponosić poważne straty. Zabici lub ranni przy naprawie mostu, byli zastępowani przez kolejnych ochotników. Pułkownik Cazals został poważnie ranny w nogi, dwóch dowódców batalionów 25 pułku piechoty liniowej zostało również wyeliminowanych z dalszej akcji. Francuski ogień karabinowy czterech batalionów nie był w stanie zneutralizować austriackiego ognia artyleryjskiego. Co więcej, południowy brzeg dominował nad wyspą rzeczną, zajętą przez oddziały Malhera i Marcogneta, więc Austriacy mieli doskonały wgląd w pozycje wroga. Około godziny trwały francuskie próby naprawy mostu pod silnym ogniem. 25 pułk piechoty lekkiej ponosił tak poważne straty, że Malher rozkazał w końcu wycofać się na zadrzewioną część wyspy. Na przedmościu zostało kilkuset zabitych i rannych głównie z 25 pułku piechoty lekkiej. Oprócz dowódców batalionów Arné i Frappart (Fiacre-Joseph), sześciu dowódców kompanii zostało rannych i wyeliminowanych z dalszych walk.

Podczas gdy oddziały Malhera i Marcogneta podejmowały próby naprawy mostu w Günzburg, wyborczy batalion pod dowództwem pułkownika Lefol maszerował przez podmokłe łąki w kierunku mostu w Leipheim. Grenadierzy jednak utknęli w grząskim terenie, około 1 km. od mostu. Lefol musiał odwołać atak.

W tym samym czasie, kiedy dwa oddziały 3-ciej dywizji nie zdołały wypełnić postawionego przed nimi zadania, trzeci oddział generała Labassée – 59 pułk piechoty liniowej pułkownika Lacuée, wykonał jeden z najświetniejszych podczas wojen napoleońskich ataków na most w Reisensburg.
Rozkaz barona d’Aspre zniszczenia mostu w Reisensburgu został wykonany dopiero częściowo, kiedy Labassée i Lacuée rozpoczęli atak. Saperzy 59 pułku piechoty liniowej, pod osłoną własnej artylerii, zdołali szybko naprawić most pod niezbyt silnym ogniem karabinowym z drugiego brzegu rzeki. Wkrótce oba bataliony pułku przeszły po moście i znalazły się na południowym brzegu Dunaju. Na ich spotkanie ruszyły cztery bataliony 20 pułku piechoty „Kaunitz-Rietberg”. W przygotowaniu odparcia francuskiego natarcia, austriacki pułkownik bardzo źle manewrował pułkiem. Rozmieścił jeden batalion rozwinięty w linię za drugim, co dawało formację szeroką na jeden, a głęboką na cztery bataliony. Być może chciał w ten sposób uniknąć większych strat spowodowanych ogniem artylerii, co w rzeczy samej dawało jeszcze gorszy efekt. Tak więc kiedy 1-szy batalion 59 pułku piechoty liniowej z pułkownikiem Lacuée na czele przeszedł przez most, napotkał jedynie 1-szy batalion austriackiego pułku, który znajdował się na czele formacji. Francuski atak był tak żywiołowy, że piechurzy Lacuée wbili się klinem w batalion wroga. Austriacy nie wytrzymali uderzenia i złamali szyki. Pierwszy batalion wycofując się wpadł na następne, dezorganizując je również. Labassée i Lacuée widząc zmieszanie szeregów austriackich wzmocnili natarcie drugim batalionem 59 pułku piechoty liniowej. Wkrótce 20 pułk piechoty „Kaunitz-Rietberg” zamienił się w zdezorganizowany tłum, który szukał ratunku w ucieczce w kierunku Günzburg. Wielu dostało się do francuskiej niewoli.
Kiedy opadł dym po ataku, pułkownik Lacuée został znaleziony martwy. Umierając miał podobno wypowiedzieć zdanie: „Le régiment a fait son devoir, je meurs content” (pułk wykonał swoje zadanie, umieram zadowolony). Został pochowany na cmentarzu w Günzburg. Nazwisko pułkownika Lacuée zostało umieszczone na Łuku Triumfalnym w Paryżu (wschodnia strona). Również jedna z ulic Paryża i Lyonu nosi obecnie jego imię.
Labassée nie miał jednak czasu opłakiwać śmierci starego towarzysza walk, widząc kawalerię austriacką szykującą się do kontratakującej szarży. Momentalnie rozkazał utworzyć czworoboki batalionowe. 59 pułk piechoty liniowej wykonał manewr bardzo sprawnie, jak na manewrach. Zapewne było to skutkiem długiego szkolenia nieodżałowanego pułkownika Lacuée, w obozie w Montreuil nad kanałem La Manche. Czworoboki pułku szarżowane były trzykrotnie przez dwa szwadrony 6 pułku szwoleżerów „Rosenberg” i dwukrotnie przez 2 pułk ułanów „Schwarzenberg”. Wszystkie szarże zostały odparte salwami czworoboków.
Umocniwszy się na południowym brzegu Dunaju, Labassée wysłał wiadomość do Malhera, raportując o swoim sukcesie. Malher po otrzymaniu raportu natychmiast rozkazał 1-mu batalionowi 27 pułku piechoty liniowej (pozostającemu dotychczas w rezerwie) wzmocnić siły Labassée w Reisensburgu. Sam, wraz z brygadą Marcogneta i batalionem wyborczym Lefola, odstępując od forsowania mostów w Günzburg i Leipheim, ruszył śladem 1-go batalionu 27 pułku piechoty liniowej.
Jeszcze przed zapadnięciem ciemności Malher mając całą dywizję rozwiniętą na południe od Reisensburga wznowił natarcie w kierunku Günzburg. Woltyżerowie dotarli do przedmieść zdobywając przy okazji 6 austriackich armat.
Szarże kawalerii na czworoboki Labassée, były ostatnim oznakami aktywności jakimi wykazali się Austriacy. Prawdopodobnie brak jednolitego dowodzenia po wzięciu do niewoli barona d’Aspre sparaliżował ich działania. Przed południem pod Günzburg pojawił się arcyksiążę Ferdynand z 14 szwadronami kawalerii ( z różnych pułków), z wiadomością o pogromie dzień wcześniej Auffenberga pod Wertingen. Arcyksiążę rozkazał zaprzestać wszelkich działań ofensywnych pod Günzburg, ponieważ obrona mostów w tym rejonie straciła swoje pierwotne znaczenie w wyniku bitwy pod Wertingen. Murat i Lannes zbliżali się do Günzburg i Ulm południowym brzegiem Dunaju. Austriacy po zapadnięciu ciemności rozpoczęli wycofywanie w kierunku Ulm, zostawiając około 150 zabitych i 300 rannych. Dodając do listy strat około 200 tyrolskich jegrów i barona d’Aspre, którzy dostali się do niewoli na wyspie w Günzburg i ponad 1000 żołnierzy z 20 pułku piechoty wziętych do niewoli przez 59 pułk piechoty liniowej, Austriacy stracili pod Günzburg około 1650 ludzi i 6 armat, z których 2 były 6-funtowe i 4 3-funtowe. Według raportu Malhera dywizja straciła pod Günzburg 519 ludzi z ogólnej liczby 6469, z czego około 400 to żołnierze 25 pułku piechoty lekkiej.

Pozdrawiam,
JWK


Nie masz wystarczających uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego postu.


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:44 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Jestem pełen podziwu, bardzo klarowny, i jak na mój gust amatora, pełny i dokładny opis bitwy.

JWK jakich narzędzi używałeś do zrobienia mapki (jeśli to nie tajemnica.)
pozdrawiam :D


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:45 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Post użytkownika Duroc

Brawo JWK...


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:46 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Post użytkownika JWK

Cytuj:
JWK jakich narzędzi używałeś do zrobienia mapki (jeśli to nie tajemnica.)
pozdrawiam :)


Oczywiście, że nie! Używam Adobe-Illustratora 10 i Adobe Photoshopa 7.
Pozdrawiam,
JWK


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 3 lut 2010, o 21:46 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2723
Post użytkownika Michaił

Witam serdecznie!

Jestem pod WIELKIM wrażeniem Twojej pracy JWK. Mam nadzieję, że masz podobnie obszerne informacje na temat innych mniej znanych bitew i potyczek kampanii napoleońskich, nie tylko 1805 roku. Mam jeszcze jedno (chyba już ostatnie) pytanie: jaka była liczebność sił austriackich - artyleria jest podana, kawaleria również, ale brakuje PIECHOTY!

Pozdrawiam!
Michaił


Góra
 Zobacz profil  
 
Wyświetl posty nie starsze niż:  Sortuj wg  
Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 32 ]  Przejdź na stronę Poprzednia strona  1, 2, 3, 4  Następna strona

Strefa czasowa: UTC + 2 [ DST ]


Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 9 gości


Nie możesz rozpoczynać nowych wątków
Nie możesz odpowiadać w wątkach
Nie możesz edytować swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz dodawać załączników

Skocz do:  
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group
Przyjazne użytkownikom polskie wsparcie phpBB3 - phpBB3.PL