Post użytkownika -apaczDrogi Durocu! Nie jesteś pierwszym, który mi mówi iż widział tę grafikę, ale nie pamięta gdzie
. A ja niestety jak niewierny Tomasz - jak nie zobaczę, to nie uwierzę. Dlatego bardzo proszę - odśwież swą pamięć gdzie widziałeś Napoleona II w stroju polskim
. Te grafiki raczej na pewno pochodziły jeszcze z lat 20-tych XIX w, także raczej dotyczyły schedy po Aleksandrze. Wygrzebałem w papierach, że artykuł o tym napisał Ernest Łuniński (ten od albumu "Napoleon, Legiony i Ks. Warszawskie"). Inna sprawa, że pod koniec powstania niektórzy d-cy planowali sprowadzić ks. Reichstadtu na tron polski, ale rozmyślili się i wezwali przyszłego Napoleona III (który już podobno gotował się do wyjazdu do Polski, ale wcześniej uprzedziła go wiadomość o upadku Warszawy). Nie wiem niestety jacy to generałowie - może ktoś zna ten epizod?
Syn Napoleona interesował się wydarzeniami w Polsce i jak zanotował jego ówczesny przyjaciel - mjr Prokesh von Osten: "Kochał ten naród dla jego cnót wojskowych, a także pełen wdzięczności za przywiązanie, jaki okazywał jego ojcu... Byłby dokonał cudów, gdyby stanął na jego czele". Pięknie brzmi - nieprawdaż?
Ale nawet gdybyśmy pokusili się o "gdybanie" to i tak było to mało realne. Rosja nigdy nie zgodziłaby się na Napoleonidę na tronie polskim, a gdyby Orlątku udało się wydostać ze "złotej klatki" w Schoenbrunnie to tylko za zgodą Metternicha. Ten zaś nie mógł sobie pozwolić na europejską wojnę o Polskę. Za to były podobno całkiem realne projekty wsadzenia go na tron grecki.
A co do Napoleona w sztuce, to Rostand nie był jedyny monsieur marechal! August Barthelemy za poemat "Syn człowieczy", poświęcony Orlątku (którego wiedział w wiedeńskim teatrze, i do którego próbował osobiście dotrzeć) został przez francuski sąd skazany na 3 lata więzienia. Poemat ten swego czasu określano jako "biblię bonapartyzmu". Świadkiem procesu był młody Victor Hugo, który chyba też coś napisał o Napoleonie II.
pzdr - apacz