Post użytkownika Scout
Kalendarium pułku 1-szego piechoty Księstwa Warszawskiego. (w tym miejscu bedzie uzupełniane kalendarium)
1806 27 listopada 1806 Wojska francuskie wkraczają do Warszawy.
grudzień 1806 Rozpoczyna się organizacja Legii Pierwszej, tzw. "warszawskiej" pod kierunkiem księcia gen. Józefa Poniatowskiego. Miejscem organizacji pułku są Koszary Artylerii Konnej [2] w Warszawie.
1807 4 stycznia 1807 Michał Grabowski zostaje mianowany pułkownikiem. [1]
28 stycznia 1807 Cesarz Francuzów Napoleon Bonaparte wizytuje pułk, dokonuje przeglądu wart w koszarach Artylerii Konnej. [2]
4 lutego 1807 Batalion 2-gi wymaszerowuje pod dowództwem Szefa Batalionu Tadeusza Wolińskiego z Warszawy w kierunku północnym, gdzie wojska Wielkiej Armii biją się z Armią Rosyjską w pierwszej kampanii polskiej. [2]
5 maja 1807 Batalion 2-gi bierze udział w potyczce pod Wałami. Generał Fiszer raportując tak określa jakość żołnierzy pułku 1-szego: "piechota nasza maszerowała jak na placu musztry" [2]
4 czerwca 1807 Minister Wojny ks. gen. Józef Poniatowski dokonuje zmiany numeracji legii, nadając numery kolejno 1-legii warszawskiej (dow. ks.gen.J.Poniatowski), 2-giej legii, kaliskiej (dow.gen.J.Zajączek), 3-ciej legii, poznzńskiej (dow.gen.J.H.Dąbrowski). Zmienia się numeracja pułków. Dotychczasowy numer zostaje zastąpiony numerem 1. [9]
16 czerwca 1807 Z Warszawy wyrusza 400 żołnierzy pułku 1-szego, prowadzonych przez kpt. Deskura odkomenderowanych do gen. Zajączka stojącego w Niedenbergu. [2]
23 sierpnia 1807 W Warszawie marszałek Davout odbywa przegląd pułków 1-szego, 2-go i 3-ciego piechoty z Legii Pierwszej. [2]
1808 6 lutego 1808 Wielka uroczystość rozdania krzyży wojskowych polskich (Virtuti Militari). Tak opisuje to w pamiętnikach L. Dembowski: Pułk 1-szy ustawiony był pod koszarami litewskiemi - orły salutowały, a ks. Józef [Poniatowski], przypiąwszy krzyże, każdego żołnierza całował. Pułkownik Grabowski miał mowę, poczem wznoszono okrzyki: niech żyje cesarz!" [2]
7 lutego 1808 Na następny dzień po wręczeniu krzyży odbywa się uroczysty obiad, co opisuje L.Dembowski: "Pułkownik Grabowski dał wielki obiad dla księcia poniatowskiego, generałów, dekorowanych żołnierzy, którzy siedzieli u tegoż stołu." [2]
10 marca 1808 Pułk wyrusza do Pułtuska i Nasielska. Następnie wraca do Warszawy i Pragi. [2]
8 kwietnia 1808 Płk. Michał Grabowski zostaje mianowany generałem brygady. Wskazuje to na rychłą zmianę na stanowisku pułkownika. [1]
28 maja 1808 W miejsce gen.brygady Michała Grabowskiego stanowisko pułkownika obejmuje Kazimierz Małachowski. [1]
1809 1 stycznia 1809 Pułk stacjonuje na Pradze. Stan pułku wedle "liczby głów" 1934. [5]
19 kwietnia 1809 Pułk 1-szy bierze udział w bitwie Raszyńskiej. Książę Józef Poniatowski biorąc lulkę w zęby i karabin od pierwszego piechura, i staje na czele batalionu 1-szego, prowadząc go do ataku na wieś Falenty, spychając do tyłu Austriaków. [2] Miało to szczególną wymowę polityczną jak się później okazało, gdyż obraz zaangażowanego księcia Józefa zmywał jego wcześniejsze przewiny z zaniedbań z czasów obrony Warszawy podczas Insurekcji Kościuszkowskiej roku 1794-go.
25 kwietnia 1809 Potyczka pod warszawską Pragą. [3]
27 kwietnia 1809 Potyczka pod warszawską Pragą. [3]
11 maja 1809 Książę Józef Poniatowski raportuje do marszałka Berthiera: "pikieta z pułku 1-szego piechoty, złożona z 5 ludzi pod dowództwem porucznika Kremskiego, odważyła się parę dni temu przejść Wisłę i pochwycić pocztę austriacką złożoną z 35 ludzi i jednego oficera, których przyprowadziła z bronią i bagnetami" [2]
16 maja 1809 Potyczka pod Rudą. 130 żołnierzy pod dowództwem szefa batalionu Krukowieckiego odpiera 2000 nieprzyjacielskiej jazdy. Straty nieprzyjaciela: dowódca, 2 oficerów, 80 kawalerzystów. Straty własne: 23 zabitych, 19 rannych. [2]
7 czerwca 1809 Sandomierz [3]
9 czerwca 1809 Sandomierz [3]
12 czerwca 1809 Wrzawy [3]
13 czerwca 1809 Sandomierz [3]
1 listopada 1809 Raport Ministra Wojny, ks. Józefa Poniatowskiego, przedstawiający stan Wojska Polskirgo. Pułk 1-szy piechoty liczy: - w armii: 53 oficerów, 2038 podoficerów i żołnierzy - w Warszawie: 5 oficerów, 66 podoficerów i żołnierzy - w szpitalach: 3 oficerów, 525 podoficerów i żołnierzy razem: 61 oficerów, 2629 podoficerów i żołnierzy, co daje razem: 2690 głów.[8]
14 listopada 1809 Stan pułku wynosi "2.690 głów". [4] Liczba ta powtarzana z datą 2 tygodnie później ma zapewne źródło w tym samym raporcie datowanym na 1 listopada.
1810 29 marca 1810 Pułk 1-szy opuszcza Kalisz i powiat Odolanowski - miejsce rozlokowania i służby garnizonowej po kampanii roku 1809 i maszeruje do Modlina, gdzie ma być reorganizowany. [2]
1812 8 września 1812 W 17-tej Dywizji (gen. J.H.Dabrowskiego) V-tego Korpusu Wielkiej Armii (ks.gen. Józef Poniatowski). Kazimierzówka (bitwa lub potyczka). [3]
1812 Bobrujsk. [3]
16 września 1812 Horbaszewice (potyczka). [3]
21 października 1812 Płk. Kazimierz Małachowski zostaje mianowany generałem brygady. Zwalnia stanowisko pułkownika, które obejmuje major z pułku 10-tego piechoty XW Stefan Koszarski. [1]
21 listopada 1812 Starcie w Borysowie i Pankratowicach z awangardą armii Naddunajskiej Admirała Cziczagowa. [3] Pułk traci orła pod Borysowem [6].
28 listopada 1812 Udział w bitwie pod Berezyną. [3]
1813 18 stycznia 1813 Stanowisko pułkownika obejmuje major Tadeusz Piotrowski. [1]
21 stycznia 1813 Pułkownik Stefan Koszarski odchodzi do pułku 17-go piechoty XW. [1]
6 września 1813 Lobau (potyczka lub bitwa). [3] Ebersdorf (potyczka lub bitwa). [3]
7 października 1813 Panning (potyczka lub bitwa). Straty własne: 43 zabitych, 63 rannych. [2] [3] Lunzenau (potyczka lub bitwa). [3]
9 października 1813 Chemnitz (potyczka lub bitwa). Straty własne: 200 ludzi ze stanu ogólnego pułku 920 pod bronią. [2] [3]
18-19 października 1813. Udział w bitwie narodów pod Lipskiem. [2] [3] Podczas bitwy lipskiej do niewoli dostaje się dowódca pułku Ludwik Tadeusz Piotrowski. [7]
1814 14 listopada 1814 Stan pułku: 2 pułkowników, 1 major, 6 podpułkowników, 25 kapitanów, 21 poruczników, 30 poruczników, 122 podoficerów, 818 żołnierzy; co daje ogółem 85 oficerów i 951 podoficerów i żołnierzy. [2]
Przypisy. [1]. Bronisław Gembarzewski "Wojsko polskie, Księstwo warszawskie 1807-1814", Gebethner i Wolff, Kraków 1905, str. 85 [2]. Bronisław Gembarzewski "Wojsko polskie, Księstwo warszawskie 1807-1814", Gebethner i Wolff, Kraków 1905, str. 86 [3]. Bronisław Gembarzewski "Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r.171 do r.1831", Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, Warszawa 1925, str. 53 [4]. Bronisław Gembarzewski "Wojsko polskie, Księstwo warszawskie 1807-1814", Gebethner i Wolff, Kraków 1905, str. 73 [5]. Bronisław Gembarzewski "Wojsko polskie, Księstwo warszawskie 1807-1814", Gebethner i Wolff, Kraków 1905, str. 70 [6]. Robert Bielecki, Andrzej Tyszka," Dał nam przykład Bonaparte, wspomnienia i relacje żołnierzy polskich 1796-1815", tom II , Wydawnictwo literackie, Kraków 1984, str.25 [7]. Robert Bielecki, Andrzej Tyszka," Dał nam przykład Bonaparte, wspomnienia i relacje żołnierzy polskich 1796-1815", tom II , Wydawnictwo literackie, Kraków 1984, str.231 [8] Robert Bielecki "Wielka armia Napoleona", wyd.II, Czytelnik, Warszawa 1995, str. 285 [9] Robert Bielecki "Wielka armia Napoleona", wyd.II, Czytelnik, Warszawa 1995, str. 281
_________________ "W polityce głupota nie stanowi przeszkody." Napoleon
|