Grenadier pisząc 23 września 2011 swój post, umieścił tam kilka zdań na temat pułkownika armii francuskiej a potem armii pruskiej, niejakiego Julien Chuillota vel Juliana von Ploosen. Na koniec grenadier stwierdza: "... w jakich okolicznościach zmienił ,,barwy klubowe'' nie wiem. Może książka p. Małowieckiego odpowie na to pytanie?".
Nie miałem jeszcze niestety okazji czytać książki Pana W. Małowieckiego, więc nie wiem czy zagadka zmiany "barw klubowych" została wyjaśniona. Ale powiem co mi jest wiadomo o oficerze saperów, o bardzo podobnie brzmiącym nazwisku. Myślę, że chodzi o tą samą osobę, bo z pisownią nazwisk wymienianych w starych tekstach źródłowych jest wiele niekonsekwencji i nieścisłości.
Od dłuższego czasu pracuję nad historią twierdzy Szczecin w okresie wojen napoleońskich. W opracowaniu Wilhelma Böhmera, przy opisie napoleońskiej załogi przystępującej w lutym 1813 roku do obrony Szczecina przed Prusakami, Rosjanami i Szwedami, w natknąłem się na takie zdanie: " Wśród inżynierów był utalentowany major Chülliot, (później przeszedł do pruskiej służby i występował pod nazwiskiem von Plautzen, które on przyjął od swojej posiadłości - Plausse)." Inny niemiecki historyk, Georg Gaebel, opisując prowadzone pod koniec sierpnia 1813 przez Prusaków konszachty z grupą nielojalnych obrońców twierdzy, napisał, że głównym spiskowcem próbującym ułatwić zdobycie Szczecina był niejaki Chulliot. O oficerze tym napisał m. in. taką uwagę: "Chulliot na początku oblężenia był w stopniu majora, później jest wymieniany jako pułkownik. W trakcie zawieszenia broni, do twierdzy dotarły liczne awanse nadane przez cesarza, jest więc prawdopodobne, że także nominacja Chulliota na pułkownika wynikała z tego. Jest bardzo zadziwiające, że ten zdrajca został przyjęty później jako oficer do pruskiej armii."
Napoleońska załoga Szczecina, poddała się dopiero po bitwie pod Lipskiem, z powodu panującego w twierdzy głodu. Francuzi opuścili miasto 5 grudnia 1813 roku. Wszyscy jeńcy pomaszerowali do niewoli, gdzieś aż na wschodni brzeg Wisły. Do Francji wrócili w połowie 1814 roku. Jeśli pułkownik Chulliot też trafił do niewoli, to miał potem czas wstąpić do armii pruskiej i miał szansę wziąć udział w kampanii 1815.
Pozostaje tylko wątpliwość - jaki stopień wojskowy miał Chulliot, gdy w 1811 roku w Tarragonie przyjmował szpadę od generała Contrerasa?
Na koniec pytanie trochę poza konkursem - może ktoś wie do jakiej miejscowości skierowano wziętych do niewoli obrońców Szczecina? To była duża grupa, około 7 tysięcy żołnierzy, a jakoś nie mogę znaleźć żadnych informacji na ten temat.
Źródła: Böhmer W.: Die Belagerungen Stettins seit dem Anfange des zwölften Jahrhunderts: zur Feier des fünftes Dezembers. Stettin 1832. Str. 101.
Gaebel G.: Die Belagerung von Stettin im Jahre 1813. Stettin 1913. Str. 61.
|