Teraz jest 19 mar 2024, o 11:43

Strefa czasowa: UTC + 2 [ DST ]




Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 7 ] 
Autor Wiadomość
PostNapisane: 30 sty 2010, o 15:15 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2719
Temat założony przez użytkownika JWK 1.02.2003

Wobec przewagi liczebnej Grande Armee, 2 czerwca, Bennigsen, podjął plan zaatakowania i zniszczenia wysuniętego do przodu VI Korpusu Neya, który był rozlokowany pomiędzy rzekami Passarge i Alle, w okolicy Guttstadt. Miał nadzieję, że zniszczenie tego Korpusu w dużym stopniu zniweluje przewagę armii francuskiej i pozwoli mu utrzymać inicjatywę przez resztę kampanii. Wobec tego skoncentrował swoją armię w rejonie Heilsberg [Lidzbark Warmiński], z wyjątkiem awangardy Bagrationa, oddziałów Płatowa, i prawego skrzydła pod dowództwem pruskiego generała Lestocq.

Plan zniszczenie Neya, był niezmiernie skomplikowany. Podczas gdy Lestocq miał zatrzymać Francuzów nad dolną Passarge, 6 pozostałych kolumn miało uderzyć na korpus Neya.

1 Kolumna - Dochtorov, z 24 batalionami i 4 bateriami, 7-ma i 8-ma dywizje - miał posuwać się z Albrechtsdorf [Wojciechowo], na południe od Wormditt [Orneta], wypchnąć francuskie wojska za rzekę Passarge i zagrodzić im powrót małymi, wydzielonymi oddziałami. Wówczas miał zająć pozycję na prawym brzegu rzeki między Elditten [Eldyty] i Schwenkitten [Świękity], naprzeciwko mostu w Pithenen [Pityny], co miało zapobiec połączeniu wojsk Soult’a i Neya.

2 Kolumna - Sacken, z 2, 3, i 14 dywizjami i kawalerią obu skrzydeł, w sumie 42 bataliony, 140 szwadronów, i 9 baterii artylerii ( 12 do 14 armat każda - około 120 dział) - miał maszerować przez Arensdorf [Lubomino], i atakować Neya, wspierając awangardę Bagrationa i 1-szą Kolumnę Dochtorova.

3 Kolumna - przednia straż Bagrationa, 42 batalionów, 10 szwadronów, i 6 pułków kozackich – miała pozostawić własne wsparcie w rejonie Peterswalde [Piotraszewo], maszerować przez Grunau [Gronowo] i Altkirch [Praslity], w celu odcięcia oddziałów, które Ney miał w Peterswalde. Gdy tylko Altkirch zostałoby zajęte, wsparcie pozostawione w Peterswalde miało dołączyć do głównych sił 3 Kolumny, atakującej nieprzyjaciela między Knopen [Knopin] i Glottau [Glotowo].

4 Kolumna - Gorczakow, z 6-tą dywizją, 12 batalionów, 20 szwadronów, i 3 pułki Kozaków - miał przejść rzekę Alle [Łyna] powyżej Guttstadt [Dobre Miasto], i uderzyć na prawą flankę Neya, wcześniej wydzielając jedną brygadę (Knorring) w kierunku na Seeburg [Jeziorany] w celu wsparcia Płatowa.

5 Kolumna - Płatow , 3 bataliony, 10 szwadronów, 9 pułków kozackich i 12 armat, oprócz brygady (Knorring) wspomnianej powyżej - maskującej jego ruch od strony wysuniętych placówek Masseny (Gazan) w rejonie Willemburg [Wielbark na rzeką Omulew ], miał przejść rzekę Alle w Bergfried [Barkweda] i pomagać w oskrzydlaniu Neya.

6 Kolumna - Wielki Książę Konstanty, z 1-szą dywizją Gwardii, 28 batalionów, 28 szwadrony, 3 baterie artylerii- miał podążać, jako rezerwa, w dwóch kolumnach z Benern, Arensdorf, i Sommerfeldt do Petersdorf.

Tymczasem Lestocq, miał posuwać się z Braunsberg [Braniewo] do Spanden przeciw oddziałom I Korpusu Bernadotte'a nad Passarge, i angażując je, zapobiec tym samym przed przekroczeniem przez Francuzów rzeki. W tym samym czasie miał również ochraniać drogi do Zinten [Konevo (?) Rosja] i dalej do Koenigsberg [Królewiec].

Temu dość skomplikowanemu planowi Bennigsena, miał również w założeniu sprzyjać fakt, że najbardziej wysunięte do przodu oddziały przedniej pozycji Neya otaczał gęsty las, przez co ruchy koncentrujacych się wojsk rosyjskich były w dużym zamaskowane przed francuskimi awanpostami. Niemniej jednak, wysunięte placówki Neya zdobyły dostateczne informacje, które przekonały francuskiego Marszałka, że przed jego pozycjami nieprzyjaciel wykonuje jakieś poważne manewry. Wobec tego odpowiednio wcześniej przedsięwziął kroki w celu koncentracji swojego korpusu, z zamiarem zajęcia pozycji za Ankendorf, i utrzymania się tam, aż do otrzymania poparcie od reszty armii. Ney zażądał od Soult'a o wsparcie jego lewego skrzydła z Elditten [Eldyty]nad Passarge, i od Davout'a o wzmocnienie jego pozycji w Bergfried nad rzeką Alle, na prawej flance.

I wówczas, 5 czerwca nacierające rosyjsko-pruskie wojska, inicjując nową kampanię, spotkały się z francuskimi placówkami na przyczółkach mostowych na rzece Passarge, w Spanden i Lomitten. Jednocześnie VI Korpus Marszałka Neya został zaatakowany na pozycjach w okolicy Guttstadt.

Akcja w Spanden, 5 czerwca 1807

Francuzi na zimowych kwaterach utrzymywali silne placówki wzdłuż rzeki Passarge [Pasłęka]. Każdy most miał umocniony przyczółek mostowy .

Napoleon planował otworzyć wiosenną ofensywę 10 czerwca 1807. Lecz, rankiem 5 czerwca, Bernadotte doniósł o ataku na jego placówki nad rzeką Passarge. Później Ney meldował o nieprzyjacielskim advance na Altkirch (na północny-zachód od Guttstadt [Dobre Miasto]).
Bennigsen, pierwotnie zamierzając atakować 4 czerwca. Przesłał rozkazy do Lestocq'a, który miał tego dnia zaangażować nieprzyjaciela nad dolną Passarge. Jednak z niewyjaśnionych przyczyn, rosyjsko-pruski advance został odłożony do 5 czerwca. Co prawda, Lestocq został o tym poinformowany, ale nie wydaje się, aby poprzedni rozkaz ataku z dnia 4 czerwca został formalnie anulowany. Tego dnia więc, Prusacy rozpoczęli natarcie.

Atak Lestocq'a w Spanden
Pruski Generał Lestocq do ataku na przyczółek mostowy w Spanden wyznaczył dywizję Rembowa. Dywizja Rembow’a została skoncentrowana w nocny z 3 na 4 czerwca za Mehlsack [Pieniężno]. W sumie ok. 3000 piechoty, 1500 kawalerii i 2 baterie artylerii. O 1:00 w nocy pruska dywizja rozpoczęła marsz w kierunku Spanden [Spędy, 13 km. na północny-zachód od Wormditt (Orneta), na lewym brzegu rzeki Passarge] w czterech kolumnach.
Wczesnym rankiem atak na przyczółek mostowy już się rozpoczął, kiedy do Rembowa dotarła wiadomość od Dochtorova z Wormditt, dociekająca przyczyn kanonady. Okazało się jasno, że atak był przedwczesny. Rembow natychmiast przerwał działania i wycofał się, pozostawiając jedynie silne placówki naprzeciw Spanden.

Tego samego ranka dywizja Dupont'a [I Korpus Bernadotte'a] została silnie ostrzelana w Zagern [Zawierz] przez inny oddział pruski Korpusu Lestocq'a. Te dwa przedwczesne ataki jedynie wzmogły czujność Bernadotte'a i dały mu czas na przygotowanie się przeciw dalszym atakom nieprzyjaciela.

5 Czerwca, około 10:00 rano, atak na przyczółek mostowy w Spanden został wznowiony.
Umocnienia ziemne przecinały tam podstawę półwyspu, utworzonego przez zakole rzeki Passarge. Centralna reduta w odległości ok. 1000 kroków od mostu, została połączona parapetem z rzeką po obu jej stronach. Nieco z tyłu, bezpośrednio przed mostem, było następne umocnienie ziemne, otwarte w gardziel (gorge), chroniące zupełnie most. Pomimo tego, kierunek rzeki bardzo ułatwiał oskrzydlanie umocnień przyczółka mostowego przez jakikolwiek oddział, któremu udałoby się przeprawić na lewy (francuski) brzeg. Rzeka Passarge latem 1807 była możliwa do przejścia w bród w wielu miejscach, co dodatkowo osłabiało wartość obronną przyczółka.

W reducie poza mostem, pozycję zajmował 27 Legere z brygady general de brigade Frere, z 4 działami i jedną haubicą. Na lewym brzegu, ponad i poniżej zakrętu rzeki, stała reszta dywizji Villatte'a i artyleria [94, 95, 63 Ligne, i 17, 18, 19, 20 pułki dragonów z dywizji Sahuca].

Po dwóch godzinach ciężkiego ostrzału zewnętrznej reduty, Prusacy ruszyli do ataku. Jednak 27 Legere pozwolił im zbliżyć się na odległość strzału i całkowicie zmieszał im szyki celnym ogniem salwowym. Piechurzy Rembowa zostali zmuszeni do wycofania się z ciężkimi stratami [500 zabitych i rannych, wg. Hoepfner; 700 lub 800 wg. Dumas]. Za pobitymi Prusakami ruszył z przyczółka mostowego 17 pułk dragonów i gonił ich aż do Wusen [Osetnik].
Podczas walk Bernadotte został ranny w głowę [inne źródła podają, że otrzymał ranę w szyję] kulą muszkietową i musiał przekazać dowodzenie I Korpusu general de division Dupont, który następnego dnia, przekazał dowództwo generałowi Victor.
Podczas gdy trwały walki w Spanden, Dupont był również niepokojony w Petelkau [Pierzchały] i Zagern [Zawierz], przez inne znaczne pruskie siły korpusu Lestocq'a.

Ten i inne ataki, były jedynie fałszywymi, dla odwrócenia uwagi Francuzów od rzeczywistego kierunku uderzenia wojsk rosyjskich na wysunięty do przodu VI Korpus Neya , i po jego lewej – wojska IV Korpusu Soult’a.

Francuskie siły zaangażowane w walki w Spanden, 5 czerwca 1807

Siły wydzielone z Ier Corps d'Armee - Marszałek Jean Baptiste Bernadotte

Division - GdD Eugene-Casimir Villatte
Brigade - GdB Frere
27e Legere - Col. Lacoste
Brigade – GdB ??
63e Ligne - Col. Mouton-Devernet
94e Ligne - Col. Combelle
95e Ligne - Col. Pechaux

Artyleria - 4 armaty i 1 haubica

Siły wydzielone z Cavalry Reserve - Marszałek Joachim Murat

4e Division de Dragon - GdD Louis-Michel--Antoine Sahuc
17e Dragon - Col. Beurmann
18e Dragon - Col. Justin de Lafitte
19e Dragon - Col. Saint-Genies
27e Dragon - Col. Lallemand

Siły francuskie zaangażowane w walki w Zagern (stan z 25 stycznia 1806, Mohrungen)

1er Division - GdD Pierre-Antoine Dupont de L'Etang
9e Legere - Col. Meunier
32e Ligne - Col. Duranteau
96e Ligne - Col. Barrois


Akcja w Lomitten, 5 czerwiec 1807

W nocy z 4 na 5 czerwca, 1-sz Kolumna Dochtorova zgodnie z planem Bennigsena, wyruszyła w kierunku na Wormditt [Orneta]. O 6:00 rano jej czołowe oddziały wyszły z gęstego lasu w okolicy Albrechtsdorf [Wojciechowo, 3 km. na południe od Wormditt, i w takiej samej odległości od mostu w Lomitten] i skierowały się ku Lomitten [około 6 km. na południowy-zachód od Wormditt, na lewym brzegu rzeki Passarge], przeganiając wysunięte na prawym brzegu Passarge francuskie placówki.

Podobnie jak w Spanden, tutejszy most był broniony przez fortyfikacje ziemne, z tą jednak różnicą, że wysunięte do przodu, na prawym brzegu rzeki umocnienia składały się z dwu redut połączonych parapetem. Kolejna reduta, najbardziej wysunięta do przodu, została usypana na lekkim wzniesieniu terenu. Od strony lewego brzegu, most był chroniony przez podobną redutę, również usypana na podobnym wzniesieniu gruntu. Po lewej stronie mostu, na prawym brzegu rzeki do fortyfikacji podchodził dosyć gesty las, w związku z czym, przyczółek mostowy został ufortyfikowany dodatkowo od tej strony przez zasiek – "abattis".

Batalion 57 Ligne (Le Terrible) z brygady general de brigade Fetry wraz z 4 armatami, był pozostawiony jako załoga przyczółka mostowego i redut; inny batalion tego pułku trzymał las po lewej od fortyfikacji. Batalion 24 Légère był w lesie na drodze do Liebstadt [Miłakowo], na lewym brzegu Passarge. Kolejny batalion 24 Legere, pilnował rzekę od Sporthenen [Podągi] do Alken [Olkowo].
Reszta dywizji generała St. Cyr (IV Korpus Soult'a) biwakowała na płaskowyżu przed Liebstadt. Z stąd też zostały wysłane, 3 bataliony wraz z 2 armatami, jako wzmocnienie sił na przyczółku mostowym w Lomitten, gdy tylko rozpoczął się pojedynek artyleryjski .

Bitwa rozpoczęła się około 8:00 rano, natarciem Rosjan w trzech kolumnach na abattis i reduty. Podczas gdy część kawalerii Dochtorova przekroczyła rzekę w pobliżu Sporthenen [2 km. na północ od Lomitten], wydzielony oddział piechoty z artylerią zagroził przejściem rzeki niżej w Alken. W lesie po lewej stronie od przyczółka mostowego i przed redutami, rozgorzała zacięta walka.

Zasiek – abattis, utracony w pierwszym, gwałtownym szturmie, został odzyskany przez Francuzów. Nieprzyjaciela, który zdołał przeprawić się przez rzekę w Sporthenen, 24 Legere w ataku na bagnety zdołał odrzucić ponownie na prawy brzeg Passarge. Przy okazji spalono prowizoryczny most, który w międzyczasie udało się Rosjanom wybudować.

Tymczasem abattis ponownie został zdobyty w kolejnym z ataków piechoty Dochtorova i Rosjanom prawie że udało się przejść most w Lomitten, kiedy pojawiło się wzmocnienie wysłane przez generała St. Cyr. Drugi batalion 57 Ligne jeszcze raz oczyścił z Rosjan las po lewej stronie przyczółka i przez ponad cztery godziny, skutecznie się broniąc, utrzymywał się za abattis.

W tym samym czasie batalion 46 Ligne, i batalion 24 Legere zdołały odrzucić nieprzyjaciela z przedmościa w Lomitten. Rosjanie jednak raz za razem usiłowali szturmem wziąć przyczółek mostowy. Francuzi nie ustępowali i w ten sposób walka toczyła się już od ośmiu godzin.

Dochtorov, podczas tych działań, maszerował z większą częścią swoich wojsk na Kalkstein [Kasztanowo] i Elditten [Eldyty], z zamiarem wsparcia ataku na lewą flankę Korpusu Neya. Wiadomość o tym dotarła do Marszałka Soult'a, który został poinformowany o kierunku ruchu wojsk Dochtorova przez generała St.Hillaire, stojącego ze swoją dywizją za mostem w Pithenen [Pityny]. Natychmiast zostały powzięte środki dla obrony przejścia rzeki Passarge w Pithenen, które również było bronione przez fortyfikacje ziemne.

Generał St.Cyr w Lomitten, miał ograniczyć swoją akcję do obrony przyczółka mostowego. Nawet wycofać się na lewy brzeg rzeki, gdyby okazało się, że jest mocno naciskany przez Rosjan.
St.Cyr ewakuował las po lewej stronie przyczółka i w końcu został zmuszany porzucić również reduty na prawym brzegu rzeki, które stały się niemożliwe do utrzymania z powodu zniszczeń dokonanych przez artylerię nieprzyjaciela. Ogień artylerii wzniecił dodatkowo pożary we wsi Lomitten, przez co ta spłonęła doszczętnie.

Pomimo jednak oddania przez Francuzów przyczółka mostowego na prawym brzegu, most w Lomitten, chroniony przez lewobrzeżną redutę, nadal pozostał niedostępny dla Rosjan. Około 20:00 wieczorem, walki w końcu wygasły i Rosjanie wycofali się na Albrechtsdorf [Wojciechowo].

Według francuskich relacji, St.Cyr stracił mniej więcej 1200 ludzi, Rosjanie zaś ok. 2800. Dochtorov nie odważył się ma wykonanie jakiejkolwiek próby przejścia rzeki Passarge w Pithenen [Pityny], znajdując to miejsce zbyt silnie bronione.

Pomimo zaciekłych walk, działania w Spanden i Lomitten były niczym więcej, jak przykryciem poważniejszych zamiarów Bennigsena, jakimi była próba odcięcia i zniszczenia VI Korpusu marszałka Neya na jego wysuniętej pozycji w rejonie Guttstadt [Dobre Miasto].

Francuskie siły zaangażowane w akcję w Lomitten, 5 czerwca 1807
Siły wydzielone z IVe Corps d'Armee - Marszałek Nicolas-Jean de Dieu Soult

2e Division - GdD St. Cyr

1 Brigade - GdB Schiner
24e Legere - Col. Pourailly

2 Brigade - GdB Ferrey
4e Ligne - Col Boyeldieu
28e Ligne - Col Edighoffen

3 Brigade - GdB Fetry
46e Ligne - Col Richard
57e Ligne - Col Rey

Artyleria - 4 działa

Dywizja St. Hillaire’a broniąca mostu w Pithenen

1er Division - GdD Saint Hilaire

1 Brigade - GdB Candras
10e Legere - Col Pouzet
36e Ligne - Col Berlier

2 Brigade - GdB Vare
43e Ligne - Col Baussin
55e Ligne - Col Perrier

Ciekawe jest rownież co na temat tych walk pisał francuski biuletyn. Poniżej 78 biuletyn La Grande Armee, w moim niedoskonałym tłumaczeniu:

78 Biuletyn Grande Armee

Walki w Spanden. - 5 Czerwca rosyjska armia wznowiła działania. Jej dywizje na prawo zaatakowały tete-du-pont Spanden, który general de brigade Frere obronił z 27e Legere. Dwanaście rosyjskich i pruskich pułków wykonywało kilkakrotnie bezskuteczne próby. Siedem razy ponawiali atak, ale jak zwykle byli za każdym razem odparci. 17 Pułk dragonów zaszarżował nieprzyjaciela natychmiast po ostatnim ataku, i zmusił ich do opuszczenia pola walki. Tak więc, podczas całego dnia, dwie dywizje atakowały bez skutku pojedynczy pułk, który, tu trzeba przyznać, był za umocnieniami. Książę Ponte Corvo [Bernadotte], odwiedzając redutę podczas przerwy w walkach, otrzymał drobną ranę, który pozbawi go dowodzenia Korpusem do piętnastu dni. Nasze straty w tej sprawie były nieznaczne. Nieprzyjaciel stracił 1200 ludzi i wielu rannych.

Walki w Lomitten. - W tym samym czasie dwie rosyjskie dywizje należące do rosyjskiego centrum atakowały tete-du-pont Lomitten. Brygada general de brigade Fetry [część Korpusu Marszałka Soult'a] obroniła tete-du-pont. Rosyjski generał został zabity wraz z 1100 ludźmi; 100 zostało wziętych i wielka liczba raniona. Mieliśmy 120 ludzi zabity i ranionych.
W tym czasie, rosyjski Naczelny Dowódca z Wielkim Księciem Konstantym, Gwardią Cesarską i trzema dywizjami, atakował pozycje Marszałka Neya, w Alizirzen [ powinno być - Altkirchen, JWK], Guttstadt [Dobre Miasto] i Wolfsdorf [Wilczkowo]. Nieprzyjaciel był wszędzie odparty; ale kiedy Marszałek Ney spostrzegł, że siły nieprzyjaciela przewyższyły czterdzieści tysiący ludzi, wycofal się ze swoim korpusem na Ankendorf [Jonkowo].

Myslę, że jest to w miarę pełny obraz walk w Spanden i Lomitten.
Pozdrawiam,
JWK


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 30 sty 2010, o 15:16 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2719
Post użytkownika OSEN

Gratulacje dla JWK. Ciekawy tekst, dobre szczegóły. OSEN jest zainteresowany grzebaniem się w potyczkach w b.Prusach Wschodnich, a obecnie terenach Mazur i Warmii, zapraszamy do kontaktów i współpracy - chcemy wyszykować konferencję i publikację o potyczkach kampanii 1806/1807.
Proponuję dla ułatwienia dzisiejszych podróży zawsze podawać oryginalną nazwę z ówczesnych map a w nawiasie obecną nazwę. A jak nie wiadomo, to zadawajmy sobie pytania. Zaczynam od pierwszego zdania: Passerge (Pasłęka), Alle (Łyna) Guttstadt (Dobre Miasto). W tekście podwójne nazwy często pojawiają się późno.
Kto zna zródła do ustalenia miejsca śmierci generała Guyot nad Pasłęką (okolice wsi Klony) i jego grobu w Raciszewie - to te same dni. We Francji wyszła dobra książka o Guyot, ale autor nigdy nie był w Polsce


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 30 sty 2010, o 15:17 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2719
Post użytkownika JWK

Witam,
Tam gdzie to bylo mozliwe, staralem sie podawac w nawiasach obecne nazwy miejscowosci.

Co do odnalezienia miejsca pochowku gen.Guyot, to niestety wydaje sie, ze jest to juz niemozliwe. Latem bylem w Klonach (Kleinenfeldt) i Raciszewie (Reichenthal) i nie natrafilem na absolutnie zaden slad. Rowniez zrodla francuskie nie podaja, gdzie dokladnie Guyot zostal pochowany. Posiadam kilka zdjec tamtych terenow. Zainteresowanych proszę o mail na adres:
janmarin@poczta.onet.pl

Podobna sytuacja jest z gen. Desjardin (gen.dyw. w pechowym korpusie Marsz. Augereau), ktory ciezko ranny w bitwie pod Pr.Eylau, zmarl w Landsberg (Gorowo Ilaweckie) i zostal tam pochowany. Niestety nie pozostal zaden slad po jego grobie. Byc moze ktos wie cos na ten temat?
Lub jakichkolwiek pamiatek napoleonskich w Gorowie Ilaweckim?
Pozdrawiam,
JWK


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 30 sty 2010, o 15:18 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2719
Post użytkownika Santa

Proszę wybaczyć pytanie laika, ale rozumiem, że to nie ten Guyot, co dowodził ciężką kawalerią Gwardii pod Mont - Saint - Jean i dał wspaniałą odpowiedź Załuskiemu na temat zadań żołnierzy. Więc jaki? Czym dowodził, kiedy itp dane? Im więcej tym lepiej.


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 30 sty 2010, o 15:19 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2719
Post użytkownika JWK

Oczywiscie, to nie TEN Guyot. Jakkolwiek w Grande Armee bylo dwoch generalow kawalerii o tym samym nazwisku:
1. Claude-Etienne Guyot (1768 Villevieux - 1837 Paryz)
2. Etienne Guyot (1767 Mantoche - 1807 Kleinenfeldt)

Byli dalekimi kuzynami i obaj pochodzili z tego samego departamentu Franche-Comte, gdzie nazwisko Guyot jest bardzo popularne.

Powyzej byla mowa o gen. Etienne Guyot, ktory dowodzil kawaleria korpusna w IV Korpusie Soulta (8 pulk huzarow, 16 i 22 pulki strzelcow konnych). Zginal 8 czerwca 1807 w potyczce kawaleryjskiej z Kozakami pod Kleinenfeldt (obecnie Klony, na drodze miedzy Milakowem a Dobrym Miastem).
Soult w swoim raporcie calkowicie obarcza wina gen. Guyot, ktory przez nieostroznosc dal sie zaskoczyc Kozakom. Straty brygady w tym starciu: 25 zabitych i 250 wzietych w niewole. (Raport Soulta do Berthiera z 8 VI 1807).

1 kwietnia 1791 - ochotnik w 1-szym batalionie Haute-Saonne
Porucznik - 6 wrzesnia 1791
Kapitan - 16 pazdziernik 1791
27 pazdziernik 1793 - Aide-de camp gen. Bourcier w Armii Renu
1795-1798 sluzyl w Armii Wloch
1800-1801 - d-ca 9 pulku huzarow
17 czerwca - kawaler Legii Honorowej
Podczas kampanii 1805 sluzyl w brygadzie lekkiej kawalerii gen. Fauconnet
Podczas szarzy pod Wirschau 28 litopada 1805, ciezko ranny od ciecia szabla w glowe.
24 grudnia 1805 - General de brigade
W kwietniu 1806 dowodzil brygada lekkiej kawalerii w V Korpusie Lannesa.
7 listopada 1806 zastapil gen. Margaron na stanowisku d-cy kawalerii IV Korpusu Soulta. Bral udzial w bitwach pod Guttstadt i Pr.Eylau. Imie gen. Etienne Guyot zostalo umieszczone na Luku Triumfalnym w Paryzu.

Natomiast gen. Claude-Etienne Guyot, rzeczywiscie dowodzil kawaleria Gwardii.
13 Pazdziernika 1802 - kapitan w strzelcach konnych Gwardii Konsularnej
W styczniu 1804 zostal awansowany na szefa szwadronu w Gwardii i wzial udzial w kampaniach 1805,1806/7. W maju 1808 zostal baronem cesarstwa. W/g niektorych zrodel francuskich Guyot wzial udzial w szarzy Polakow przeleczy Somosierra, ale wydaje sie raczej, ze byl w skladzie strzelcow konnych, ktorzy zostali wyslani przez cesarza na pomoc naszym lekkokonnym. Pod Wagram Guyot dowodzil 12 szadronami kawalerii Gwardii w ktorych sklad wchodzili strzelcy konni i nasi szwolezerowie. Po bitwie Guyot zostal mianowany General de brigade.
W styczniu 1810 zostal Szambelanem Cesarza, a w grudniu 1811 awansowal do stopnia General de division.
Podczas kampanii rosyjskiej w 1812 dowodzil strzelcami konnymi Gwardii. W kampanii 1813 uczestniczyl w bitwach pod Lutzen, Bautzen, Leipzig i Hanau i w nastepnej kampanii na terenie Francji pod St.Dizier, Brienne, La Rothiere, Montmirail, Champaubert, Montereau, Fimes, Berry-au-Bac, Craonne, Reims, Arcis-sur-Aube i Troyes. Przez caly czas pozostawal w poblizu cesarza dowodzac eskorta. Zostal dowodca Grenadierow konnych Gwardii po smierci dotychczasowego pulkownika tego slynnego regimentu - gen. Walther.
Podczas "Stu dni" stanal ponownie przy boku cesarza dowodzac Grenadierami konnymi. Walczyl pod Ligny i Fleurus i 18 czerwca 1815 pod Waterloo gdzie odebral kilka ran cietych od szabli i dwa postrzaly, w ramie i piers. Mial dwa konie zabite pod soba.
General Claude-Etienne Guyot zmarl w wieku 69 lat, 28 Listopada 1837 na zawal serca.

Mysle, ze to wystarczy :)
Pozdrawiam,
JWK


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 30 sty 2010, o 15:20 
Offline
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Roi de Saxe et duc de Varsovie
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sty 2010, o 23:49
Posty: 2719
Post użytkownika JWK

Witam,
Dla czytajacych po francusku nota biograficzna gen. Etienne Guyot z "Dictionnaire Biographique de Generaux et Amiraux Francais de la Revolution et de l'Empire 1792-1814", Paris 1934.

Etienne Guyot, général de cavalerie, né a Mantoche (Haute-Saône) le 1er mai 1767, tué au combat de Kleinenfeld (Prusse) le 8 juin 1807. Avocat, puis volontaire au 1er bataillon de la Haute-Saône, 1er aout 1791; lieutenant, 6 septembre 1791; capitaine, 16 octobre 1791; a l'armée du Rhin, 1793-1795; aide de camp du général Bourcier, 27 octobre 1793; aux armées de Rhin-et-Moselle et de Mayence, 1795-1798; breveté pour tenir rang de chef d'escadrons de cavalerie et servir a l'armée d'Italie en qualité d'adjoint faisant functions d'adjudant general, 5 février 1799; attaché au 4e régiment de cavalerie, 16 février; placé par le général Bourcier a la suite du 17e dragons, 2 mars; nommé provisoirement adjudant général chef de brigade par le général en chef de l'armée d'Italie, 13 juillet 1799; confirmé dans ce grade par le Directoire exécutif, 19 octobre 1799; employé a l'état-major general de l'armee du Rhin, 17 décembre; employé a l'état-major du corps du center sous Gouvion-Saint-Cyr, 1800-1801; chef de brigade du 9e hussards, 5 janvier 1801; prit le commandement de ce régiment le 18 février; servit a l'armée des Cotes de l'Océan, 1803-1805; officier de la Légion d'honneur, 14 juin 1804; brigade Fauconnet au 5e Corps de la Grande Armée, septembre 1805; chargea l'ennemi a Wirschau et fut blessé de plusieurs coups de sabre, 28 novembre 1805; général de brigade, 24 décembre 1805; commandant une brigade de cavalerie légere au 5e Corps sous Lannes, aout 1806; puis une brigade de cavalerie légere a la place de Milhaud au 4e Corps sous Soult, 3 octobre 1806; servit a Iéna, 14 octobre; sous Tilly au combat de Nossentin, 1er novembre; commandant la brigade de cavalerie légere du 4e Corps sous Soult, a la place de Margaron, 7 novembre 1806; servit a Guttstadt, 4 février 1807, puis a Eylau, 8 février. Le nom du général Guyot est inscrit au coté Est de l'Arc de Triomphe de l'Etoile.

Pozdrawiam serdecznie,
JWK


Góra
 Zobacz profil  
 
PostNapisane: 26 sie 2014, o 11:47 
Offline
Soldat
Soldat
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 25 sie 2014, o 12:54
Posty: 10
Lokalizacja: Braniewo
W zakresie walk o Spanden i Braniewo pozwolę sobie trochę dodać jeżeli chodzi o skład i dowództwo francuskie w walkach. Miała miejsce spora rotacja jeżeli chodzi o dowodzenie oddziałami i tak:
Zmiany w dywizji Duponta nastąpiły już w lutym 1807r. Awansowany 14.02.1807r. na generała brygady Barrois objął brygadę w zastępstwie generała Legendre, który ze względów zdrowotnych poprosił o powrót do kraju. Jego miejsce w 96 liniowym zajął płk Cales. W 32 liniowym w miejsce płk Duranteau przyszedł płk Aymard z 8 liniowego (od 28.02.), z resztą w bitwie o Braniewo w dniu 26.02.1807r.pułkiem dowodził szef batalionu Bouge. Po bitwie o Pruską Iławę do dywizji dołączył 24 liniowy pod płk Semele oraz generał La Bruyere (Bruguière) obejmując brygadę utworzoną przez 24 liniowy z 9 lekkim. W dowodzeniu 4 dywizją dragonów generała Sahuc w dniu 14.05.1807r. zastąpił generał Lahoussaye dotychczasowy dowódca brygady lekkiej kawalerii w I korpusie.
Tak więc zestawienie sił powinno wyglądać następująco:

Francuskie siły zaangażowane w walki w Spanden, 5 czerwca 1807

Siły wydzielone z Ier Corps d'Armee - Marszałek Jean Baptiste Bernadotte

3er Division - GdD Eugene-Casimir Villatte
I Brigade - GdB Frere
27e Legere - Col. Lacoste
63e Ligne - Col. Mouton-Devernet
I Brigade – GdB Maurice-Etienne Gérard
94e Ligne - Col. Combelle
95e Ligne - Col. Pechaux

4e Division de Dragon - GdD Armand Lebrun de Lahoussaye
I Brigade – GdB Margaron
17e Dragon - Col. Beurmann
18e Dragon - Col. Justin de Lafitte
II Brigade – GdB Laplanche
19e Dragon - Col. Saint-Genies
27e Dragon - Col. Lallemand

Siły francuskie zaangażowane w walki w Zagern (stan z czerwca 1807r.)

1er Division - GdD Pierre-Antoine Dupont de L'Etang
I Brigade – GdB Pierre-Joseph La Bruyere
9e Legere - Col. Claude-Marie Meunier
24e Ligne – Col. Jean-Baptiste-Pierre Seméle
II Brigade – GdB Pierre Barrois
32e Ligne - Col. Antoine Aymard
96e Ligne - Col. Jean-Chrysostome Cales


Góra
 Zobacz profil  
 
Wyświetl posty nie starsze niż:  Sortuj wg  
Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 7 ] 

Strefa czasowa: UTC + 2 [ DST ]


Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 4 gości


Nie możesz rozpoczynać nowych wątków
Nie możesz odpowiadać w wątkach
Nie możesz edytować swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz dodawać załączników

Skocz do:  
cron
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group
Przyjazne użytkownikom polskie wsparcie phpBB3 - phpBB3.PL