Nasza księgarnia

Luis Gabriel Suchet - książę Albufera (1770 - 1826)

Posted in Marszałkowie Cesarstwa

W 1811 roku do liczby marszałków przybył nowy: Ludwik Gabriel Suchet otrzymał buławę marszałkowską ósmego lipca 1811 roku. Suchet był synem fabrykanta jedwabiu z Lyonu i w dniu swej nominacji miał czterdzieści jeden lat. Po raz pierwszy odznaczył się on w 1799 roku obroną linii rzeki Var, gdy Massena zajmował Genuę, lecz później żadnych wybitniejszych czynów nie dokonał i cieszył się jedynie opinią dobrego dowódcy dywizji. Pierwsza większa okazja nadarzyła mu się w 1809 roku, gdy otrzymał nominację na dowódcę korpusu przerzedzonego podczas oblężenia Saragossy. Początki jego dowództwa były bardzo trudne i niepomyślne. Po przybyciu do swej armii znalazł 10 000 przygnębionych, wyczerpanych i rozgoryczonych ludzi. Żołd nie był płacony od dawna, żywność można było otrzymać tylko drogą grabieży i wśród żołnierzy panowało przekonanie, że cała nagroda za zdobycie Saragossy przypadła w udziale korpusowi Mortiera. Dalej było jeszcze gorzej. W dwa dni po przybyciu do kwatery głównej Suchet musiał poprowadzić swą nędzną garść ludzi przeciw Hiszpanom i dwudziestego trzeciego maja 1809 roku z boleścią patrzył, jak jego weterani Francuzi pierzchali przed Hiszpanami. Swe dowództwo rozpoczynał od sromotnej porażki.
   Ale ta porażka była właściwie jedynym jego niepowodzeniem w ciągu pięcioletniej walki w Hiszpanii. W bardzo krótkim czasie nowy dowódca dał się poznać jako zdolny wódz, dobry administrator, wyrozumiały i zręczny kierownik. "Gdyby Napoleon miał dwóch Suchetów" - powiedziała madame Campan - "zdobyłby i utrzymał Hiszpanię".
   Generał Suchet szybko oczyścił Aragonię od bandytów oraz partyzantów i zabrał się do rządzenia. Zniósł przestarzałe podatki, loterie i monopole, wykorzenił przekupstwo, zwrócił wymuszone pieniądze (czyn bezprzykładny w kronikach Francuzów w Hiszpanii), zreorganizował cła, protestował energicznie przeciw rozporządzeniom cesarskim, nakazującym niszczenie wszelkich towarów angielskich, i aby usunąć bezrobocie, podjął na nowo przerwane roboty nad budową kanału cesarza Karola V Natychmiast przystąpił do odbudowy Saragossy, którą tak gruntownie zniszczył jego kolega marszałek Lannes, planował fontanny i parki; dał projekt nowych wodociągów; odbudował i wyposażył szpitale i przytułki; przywrócił do dawnego stanu arenę do walki byków, zniszczoną w czasie oblężenia; założył szkołę rysunku, budownictwa i matematyki; wreszcie zyskał sobie głęboką wdzięczność wszystkich Aragończyków tym, że odmówił pozwolenia królowi Józefowi na zabranie z Saragossy słynnego skarbu Nuestra Senora del Pilar. Suchet był jedynym marszałkiem, może z wyjątkiem Soulta w Andaluzji, który dopuszczał Hiszpanów do udziału w rządach. Tym, a także bezlitosnym tępieniem bandytów i grabieżców, ujął sobie serca ludności. W końcu roku żołnierze armii Aragonii, chociaż byli zupełnie izolowani nie tylko od Francji, lecz i od innych armii francuskich w Hiszpanii, mogli nie uzbrojeni i pojedynczo chodzić bez obawy wśród tej samej ludności, która powstała przeciw Monceyowi i z takim fanatyzmem broniła Saragossy. Chłopi zaczęli przywozić żywność na targ do miasta, oddalone wioski wysyłały delegacje z prośbą, aby dano im broń do obrony przed partyzantami, i nieraz się zdarzało, że wieśniacy ukrywali francuskich żołnierzy przed bandytami.
    Operacje wojskowe Sucheta po pierwszej porażce były tak pomyślne, że cesarz przeniósł do niego niemal połowę armii Macdonalda w Katalonii i powiadomił go, że buława marszałkowska czeka na niego wewnątrz murów Terragony. W czerwcu 1811 roku generał Suchet szybkim i umiejętnie poprowadzonym atakiem zdobył Terragonę i został marszałkiem Cesarstwa z tytułem księcia Albufera.

A. G. Macdonell, Napoleon i jego marszałkowie