Bitwa pod Elchingen

Elchingen to miasto w Bawarii, na lewym brzegu Dunaju, gdzie 14 października 1805 marszałek Ney pobił Austriaków. Po przerzuceniu Wielkiej Armii znad kanału La Manche, Holandii i Hanoweru do Bawarii Napoleon zorientował się, że austriacka armia Macka nie będzie próbowała wycofać się z Ulm na wschód prawym brzegiem Dunaju. Mogła jednak jeszcze ratować się odwrotem lewym brzegiem rzeki. Ponieważ główne siły francuskie znajdowały się na brzegu prawym, trzeba było je co prędzej przerzucić. W tej sytuacji Napoleon wydał Neyowi rozkaz opanowania mostu w Elchingen, 6 km od Ulm. Drewniany most był nadpalony. 20 tysięcy Austriaków z silną artylerią zajmowało stanowiska na pobliskich wzgórzach. Bastionem ich obrony stał się miejscowy klasztor, dominujący nad okolicą. Pod osłoną artylerii udało się Neyowi prowizorycznie odbudować most w Elchingen, a następnie przerzucić na lewy brzeg dywizję Loisona. Po zaciętej walce brygady Villatte'a (6 pułk lekki i 39 liniowy) opanowała wzgórza. Po chwili wsparła ją brygada Rogueta, a za nią przeszła przez most dywizja Mahiera. Austriacy próbowali jeszcze osłaniać drogę prowadzącą z Ulm do Albeck, którą Mack mógłby wycofać się do Czech, zostali jednak odrzuceni pod Ulm. W bitwie tej Francuzi stracili 3 tysiące zabitych i rannych, Austriacy - 4 tysiące, ponadto Francuzi zagarnęli 1,8 tysiąca jeńców, 6 dział i 2 sztandary. Za dzielną postawę Ney otrzymał potem tytuł księcia Elchingen.