Oddziały liniowe - Kawaleria - Szaserzy

 

Szaserzy - rodzaj lekkiej kawalerii istniejący w armii francuskiej od 1788 roku. Utworzono wówczas 12 pułków jazdy uzbrojonej w karabinki, przeznaczonej do działań rozpoznawczych i osłonowych. Nosiły one nazwy prowincji, w których teoretycznie miały być formowane i uzupełniane. Regimenty takie liczyły 36 oficerów i 632 żołnierzy 1 stycznia 1791 roku pułki otrzymały kolejne numery od l do 12. W 1792 roku powstał 13 pułk, a w 1793 osiem kolejnych o numerach 14 - 21. W 1794 roku pułki 17 i 18 rozwiązano i numery te wakowały do końca cesarstwa. Istniały także pułki o numerach 22-26, ale nie występowały nigdy w całości. Podzielone na plutony, stanowiły eskortę generałów. 29 maja 1808 roku pojawił się pułk 27 utworzony z belgijskiego regimentu szwoleżerów d'Arenberg i 28 pułk z dragonów toskańskich. W 1811 roku liczba pułków wzrosła do 31.
Podstawową bronią były zaopatrzone w bagnety karabinki kawaleryjskie modelu 1786, a potem AN IX i AN XI. Pozwalało to na prowadzenie ognia do przeciwnika podczas działań rozpoznawczych. Strzelcy konni mieli także szable lekkiej jazdy. Oficerowie i trębacze wyposażeni zostali w pistolety.

Oficerowie strzelców konnych 1804-14 - Od lewej: szef szwadronu 14 pułku w mundurze paradnym 1804, młodszy oficer 1 pułku 1806, młodszy oficer 16 pułku 1809, oficer 4 pułku w małym mundurze 1809, oficer 23 pułku 1812, oficer 8 pułku 1813-14.

Strzelcy konni 1806-14 - Od lewej: strzelec 13 pułku 1806, strzelec 24 pułku 1808, strzelec w płaszczu 1813-14, strzelec 6 pułku 1812-14, strzelec 19 pułku 1813-14.

Ilustracje ze zbiorów Piotra Pacaka