Chłapowski Dezydery Adam (1788-1879)
Służbę wojskową rozpoczął w 1802 r. w armii pruskiej w 12 p.drag Briesewitza. W 1806 r. w poznańskiej gwardii honorowej witającej Napoleona. W grudniu 1806 r. por. i dowódca komp. woltyżerskiej 1 p.p. (w późniejszej numeracji 9 p.p.). Walczył pod Tczewem, a podczas oblężenia Gdańska został ranny i dostał się do niewoli. Po zawarciu pokoju w Tylży i powrocie z niewoli awansowany na kpt i adiutanta gen. Dąbrowskiego. Skierowany do sztabu Wielkiej Armii jako oficer ordynansowy cesarza podjął studia w paryskiej Szkole Politechnicznej, a następnie uczestniczył w kampanii hiszpańskiej 1808 r. Podczas wojny 1809 r. ranny pod Aspern. W 1811 r. przeniósł się w stopniu szefa szwadronu do pułku szwoleżerów gwardii. W wojnie 1812 r. walczył pod Smoleńskiem i nad Berezyną. W kampanii 1813 r. wyróżnił się pod Reichenbach, gdzie został ranny. 19 czerwca 1813 r. podał się do dymisji, rzekomo pod wpływem zamiaru oddania przez Napoleona Rosji Księstwa Warszawskiego. Po powrocie do rodzinnego majątku w 1815 r. zajął się gospodarką. W 1827 r. wybrany do sejmu pruskiego (?), został w 1830 r. jego wicemarszałkiem. Podczas powstania listopadowego walczył m.in. w bitwie pod Grochowem, a następnie w wyprawie na Litwę. Awansowany na gen. bryg. a następnie gen. dyw. został dowódcą wojsk litewskich na czele których jest zmuszony przekroczyć granicę pruską. Za uczestnictwo w powstaniu więziony przez dwa lata w Szczecinie. Ponownie poświęcił się gospodarce zyskując sławę świetnego gospodarza, propagatora nowoczesnych metod rolniczych i pioniera polskiego przemysłu w Wielkopolsce. Wybierany do sejmu wielkopolskiego i parlamentu pruskiego. Autor pamiętników. Zmarł w rodzinnej Turwi 27 marca 1879 r.
Apacz & Castiglione