Nasza księgarnia

William Pitt młodszy (1759 - 1806)

Posted in Wrogowie Cesarza

Polityk angielski urodzony w Hayes w hrabstwie Kent. Ukończył uniwersytet w Cambridge, od 1781 roku członek parlamentu z ramienia torysów, w 1782 kanclerz skarbu, a od 1783 premier. Cieszył się poparciem króla Jerzego III, dzięki czemu jego gabinet przetrwał 17 lat. W początkach Rewolucji uważał, że sprawa ta nie dotyczy Anglii. Dopiero po zgilotynowaniu Ludwika XVI, a zwłaszcza po wkroczeniu wojsk francuskich do Belgii, stał się zdecydowanym przeciwnikiem rewolucyjnej Francji i w 1793 utworzył pierwszą koalicję. W lutym 1793 roku doprowadził do wybuchu wojny, która z niewielką przerwą w okresie pokoju w Amiens miała trwać do 1814. Ponieważ europejscy sojusznicy Anglii ponosili porażki, w 1796 roku podjął nieudaną próbę zawarcia pokoju z Francją. W 1798 był inspiratorem drugiej koalicji. Wkrótce potem stłumił bunt Irlandczyków i narzucił im unię z Anglią, przekreślając w ten sposób dotychczasową autonomię. Król Jerzy III nie poparł jego projektu zrównania katolików w prawach z protestantami (miało to załagodzić napięcia w Irlandii), wobec tego 14 marca 1801 roku Pitt podał się do dymisji. Poparł zawarcie pokoju w Amiens, ale kiedy działania wojenne zostały wznowione, chętnie zgodził się w maju 1804 roku znowu objąć tekę premiera. Był twórcą trzeciej koalicji. Po klęskach Austriaków i Rosjan pod Ulm i Austerlitz załamał się psychicznie. Wkrótce zmarł w Putney koło Londynu.

Źródło: R. Bielecki, Encyklopedia wojen napoleońskich