KELLERMANN Francois-Etienne

Francois-Etienne KELLERMANN (04.08.1770-02.06.1835)

syn marszałka

generał dywizji   

Nagrobek rodziny Kellermannów
Le Cimetière du Père Lachaise

1791-1793 – w świcie ambasadora Francji w Stanach Zjednoczonych, kawalera de Ternan

1792 – kapitan piechoty (31.05.); lieutenant-colonel (29.09.)

1793 – szef batalionu strzelców departamentu Haute-Alpes (10.04.); powrót do Francji, w dyspozycji ministra wojny (01.05.); adiutant ojca w Armii Alp; zwolniony ze stanowiska równocześnie z ojcem (12.10.) 

1794 – ochotnik w 1.pułku huzarów – Armia Alp (08.07.)

1795 – ponownie adiutant ojca (09.03.)

1796 - adiutant generalny szef brygady (25.03.) – nominacja prowizoryczna połączona z przydziałem do Armii Italii (25.03.) – zatwierdzenie: 08.05.

1796-1797 - uczestnik kampanii we Włoszech, ranny pod Tagliamento (16.03.1797)

1797 - wysłany przez gen.Bonaparte do Paryża w celu przedłożenia Dyrektoriatowi zdobytych sztandarów (21.03.); generał brygady (28.05.); w Armii Italii; dowódca 3.brygady – 2.dywizja kawalerii gen.Dugua (14.06.); dowódca 1.brygady piechoty – dywizja gen.Massena (16.09.-04.10.); dowódca 2.brygady – 3.dywizja kawalerii gen.G.-V.Rey (04.10.)

1798-1799 - dowódca brygady awangardy -1.dywizja gen.Macdonalda - Armia Rzymu (Neapolu)

1800 – przydział do Armii Rezerwowej (29.03.), dowódca brygady – dywizja kawalerii gen.Murat (20.04.), dowódca rozstrzygającej szarży kawalerii w bitwie pod Marengo; dowódca brygady huzarów – Armia Italii (04.07.); generał dywizji (05.07.)

1801 – dowódca dywizji kawalerii – Armia Italii (02.03.)

1804 – dowódca kawalerii Armii Hanoweru (01.02.)

1805 - dowódca 3.dywizji lekkiej kawalerii  - I.korpus (17.09.), ranny w bitwie pod Austerlitz

1806 – mianowany przez ojca dowódcą kawalerii Armii Rezerwowej (05.10.)

1807-1811 – uczestnik wojny w Hiszpanii

1807-1808 - dowódca kawalerii - I.Korpus Obserwacyjny Girondy (02.08.), sygnatariusz aktu kapitulacji pod Cintrą (30.08.1808); powrót do Francji (30.09.); dowódca kawalerii VIII.korpusu – Armia Hiszpanii (19.10.)

1809 – dowódca 2.dywizji dragonów – Armia Hiszpanii (09.01.); dowódca Armii Rezerwowej w Kastylii (09.03.), tymczasowy dowódca VI.korpusu (06.11.)

1810 - dowódca 2.dywizji dragonów - VI.korpus - Armia Hiszpanii (12.02.); gubernator prowincji Toro, Palencia i Valladolid (04.06.)

1811 – dowódca Armii Płn.Hiszpanii (09.); powrót do Francji (20.05.)

1812 – dowódca 3.dywizji kawalerii lekkiej zgrupowanej w Weronie (09.01.), z powodu choroby zastąpiony przez gen.Chastel

1813 – dowódca kawalerii III.korpusu (08.04.); dowódca IV. korpusu kawalerii - kawaleria rezerwowa (07.06.)

1814 – dowódca VI.korpusu kawalerii (w skład wchodziły formacji, które powróciły z Hiszpanii) (13.02.)

1815 – par Francji (02.06.); dowódca III. korpusu kawalerii rezerwowej (03.06.), ranny w bitwie pod Waterloo; uczestnik delegacji (wraz z gen.Haxo i Gerard) pertraktującej w imieniu marsz.Davout z królem Ludwikiem XVIII (03.07.)

 

Opracował: Kamp