LOISON Louis-Henri
Louis-Henri LOISON (13.05.1771-30.12.1816)
hrabia Cesarstwa, generał dywizji - piechota
Oficer Wyższy Legii Honorowej - 14.06.1804
Nagrobek Loisona
Le Cimetière du Père Lachaise
1792 – porucznik (25.03.); kapitan huzarów Legionu Północy (28.07.)
1793 – adiutant generalny szef brygady (05.) – nominacja prowizoryczna dokonana w Armii Północy; w Armii Ardenów (10.)
1795 – zatwierdzenie stopnia szefa brygady (13.06.); generał brygady (26.08.), w Armii Renu i Mozeli; służba pod komendą gen.Bonaparte w czasie antyrewolucyjnych zamieszek 13.vedemiaire’a; przewodniczący rady wojennej sądzącej przywódców zamieszek; w Armii Wewnętrznej (15.10.)
1796 – w 17.okręgu wojskowym (22.09.); przydział do Armii Italii (03.12.), nie objął stanowiska, w konsekwencji przeniesiony na reformę
1798 – powrót do czynnej służby (16.01.)
1799 - w Armii Helwecji (16.01.), ranny pod Altdorf (02.06.); generał dywizji (25.09.) – nominacja prowizoryczna dokonana przez dowódcę Armii Helwecji, gen.Massena – zatwierdzenie: 19.10.; dowódca 2.dywizji – Armia Helwecji (02.10.)
1800 – w Armii Rezerwowej (04.04.); dowódca 1.dywizji piechoty – korpus gen.Duhesme tej armii (26.04.), dowódca dywizji piechoty - korpus lewego skrzydła gen.Moncey – Armia Italii (05.07.), następnie w korpusie centrum gen.Suchet (11.)
1801 – komendant 25.okręgu wojskowego (19.09.)
1803 – dowódca 2.dywizji w obozie w Compiegne (30.08.), następnie w Montreuil (13.12.)
1805-1806 - dowódca 2.dywizji piechoty - VI.korpus (31.08.-20.02.1806)
1806 – utrata lewej ręki w wyniku wypadku na polowaniu (Commerncy, dep. Maas) (05.02.)
1806 – ponownie komendant 25.okręgu wojskowego (17.09.); gubernator prowincji Münster (Westfalia) (23.10.); dowódca 2.dywizji piechoty – VIII.korpus (01.11.)
1807 -zastąpiony przez gen.Canuel na stanowisku gubernator prowincji Münster, wezwany do Szczecina i mianowany dowódcą oblężenia Kołobrzegu (01.02.-nominacja, 01.04.-objęcie stanowiska)
1807-1811 – uczestnik wojny w Hiszpanii
1807-1808 - dowódca 2.dywizji piechoty - I.Korpus Obserwacyjny Girondy (31.10.), powrót do Francji po kapitulacji pod Cintrą (30.08.); dowódca 2.dywizji piechoty – VIII.korpus – Armia Hiszpanii (09.11.)
1809 - gubernator prowincji Leon (02.01.), dowódca 1.dywizji rezerwy Armii Hiszpanii (14.10.)
1810 - dowódca 3.dywizji piechoty - VI.korpus - Armia Hiszpanii (31.01.); gubernator pałaców cesarskich Saint-Cloud i Meudon
1811 – dowódca VI.korpusu – Armia Portugalii (23.03.-09.04.); powrót do Francji (07.05.); komendant 14. (14.06.), a następnie 25.okręgu wojskowego (25.11.)
1812 – wezwany do Wielkiej Armii (24.05.); gubernator Królewca (08.07.); dowódca 34.dywizji piechoty - XI.korpus (15.10.); opuścił Królewiec (17.11.), po przybyciu do Wilna przydzielony wraz z dywizją do III.korpusu (08.12.), dowódca obrony Wilna (10.12.), gubernator Elbląga (21.12.), następnie Tylży (25.12.)
1813 – komendant 32.okręgu wojskowego (15.01.); gubernator pałacu w Compiegne (20.02.); komendant 32.okręgu wojskowego – Wesel (21.02.), zastąpiony przez gen.Lemarois (27.03.); otrzymał naganę (anulowaną jednak przez Napoleona 14.04.) na skutek raportu komisji powołanej po przybyciu do twierdzy Cesarza (31.03.), który stwierdził duże zaniedbania w przygotowaniu dywizji do działań wojennych; odesłany do Francji, gdzie udał się do swoich posiadłości; dowódca 3.dywizji piechoty - XIII.korpus (18.06.), zajął Wismar (25.08.), uczestnik obrony Hamburga
1814-1815 – komendant 15.okręgu wojskowego (05.08.); bez przydziału służbowego (02.01.1815)
1815 – organizator Gwardii Narodowych 2.okręgu wojskowego (14.04.); inspektor generalny 2. i 3.okręgu wojskowego (28.05.)
1815 – przejście w stan spoczynku (15.11.)
Opracował: Kamp