Nasza księgarnia

Piechota polska 1806-1807

COM_CONTENT_WRITTEN_BY on . Posted in Biblioteka Barwy i Broni

Polecamy książkę: 
WOJSKO POLSKIE 1807-1814. TOM I. KSIĘSTWO WARSZAWSKIE 
Plansza I





1. Fizylier 4. pułku piechoty legii poznańskiej dowodzonej przez generała Jana Henryka Dąbrowskiego, 1806-1807. Rekonstrukcja oparta o pisemną relację Antoniego Białkowskiego, zawartą w jego pamiętniku "Wspomnienia starego żołnierza". Elementy nie wspomniane w tekście jak kolor kołnierza, czy krój kurtki oparte zostały, o rysunek przedstawiający grenadiera 1. pułku tejże legii, również autorstwa Białkowskiego. Założyliśmy, że rysunek ten ukazuje rozwiązania zbieżne z używanymi w pułku 4. (Patrz też plansza III, pozycja 4). Po reorganizacji armii w czerwcu 1807 roku, pułki 1. i 4. otrzymały nowe numery, kolejno: 9. i 12.
2. Pruski karabin skałkowy wzór M 1780/87
a - mocowanie zamka
b - bagnet
c - zamek
3. Czapka fizyliera 4. pułku legi poznańskiej według opisu Antoniego Białkowskiego, 1806-1807. Żyłka na podstawie rysunku grenadiera 1. pułku legii poznańskiej tego samego autora.




Plansza II





1. Lejbik używany przez pułk 4. piechoty według opisu Antoniego Białkowskiego.
2. Kamasz używany w pułku 4. według opisu Antoniego Białkowskiego.
3. Płaszcz używany przez pułk 4. "z kołnierzem żółtym i takimiż dragonami" według opisu Antoniego Białkowskiego. Krój płaszcza ma charakter hipotetyczny, z opisu nie wynika bowiem czy był to płaszcz zapinany na jeden, czy dwa rzędy guzików.




Plansza III





1. Pruski plecak, używany najprawdopodobniej przez polską piechotę w początkowej fazie jej formowania. Plecak noszony był przewieszony przez lewe ramię.
2. Pruskie tasaki piechoty, używane również przez piechotę polską w początkowej fazie jej formowania.
3. Pompon w kształcie tzw. marchewki według opisu i rysunku Antoniego Białkowskiego: dla kompanii fizylierskich żółty, dla kompani woltyżerskich zielony, dla kompanii grenadierskich pąsowy.
4. Grenadier 1. pułku piechoty legii poznańskiej, na podstawie rysunku Antoniego Białkowskiego, którego kopia wykonana przez Bronisława Gembarzewskiego znajduje się w albumie "Żołnierz Polski", tom III, tablica nr 114. Po reorganizacji w czerwcu 1807 roku, pułk otrzymał nr 9.




Plansza IV





1. Prawdopodobny wygląd kurtki 1. pułku piechoty legii poznańskiej. Krój wszystkich kurtek oparty o rysunek Antoniego Białkowskiego przedstawiający grenadiera 1. pułku. Patka przy połach umieszczona została ukośnie, podobnie jak w zachowanej kurtce gwardii witającej Napoleona w 1806 roku. Rozwiązanie to ma charakter hipotetyczny. Po reorganizacji armii w czerwcu 1807 roku, pułk ten otrzymał numer 9.
a - łapka biała, zgodna z opisem Antoniego Białkowskiego
b - łapka pąsowa, zgodna z rysunkiem Antoniego Białkowskiego i pośrednio z portretem pułkownika 1. pułku legii poznańskiej Antoniego Sułkowskiego
2. Prawdopodobny wygląd kurtki 2. pułku piechoty legii poznańskiej, na podstawie opisu Antoniego Białkowskiego. Kolor guzików nieznany. Po reorganizacji armii w czerwcu 1807 roku, pułk ten otrzymał numer 10.
3. Prawdopodobny wygląd kurtki 3. pułku piechoty legii poznańskiej, na podstawie opisu Antoniego Białkowskiego. Kolor guzików nieznany. Po reorganizacji armii w czerwcu 1807 roku, pułk ten otrzymał numer 11.
4. Prawdopodobny wygląd kurtki 4. pułku piechoty legii poznańskiej, na podstawie opisu Antoniego Białkowskiego. Po reorganizacji armii w czerwcu 1807 roku, pułk ten otrzymał numer 12.




Plansza V





1. Rękojeść pruskiego tasaka.
2. Filcowy kaszkiet używany przez piechotę pruską w 1806, oraz ze względu na niedostatki w umundurowaniu również przez niektóre jednostki polskie, jak na przykład w wypadku pułku 9. (później 3.), pułku piechoty legii warszawskiej.
3. Kamasz pruski wzór 1802.
4. Chlebak, który zgodnie z relacjami pamiętnikarskimi w wielu wypadkach używany był do no noszenia ładunków karabinowych.




Plansza VI





1. Czapka dowódcy pułku 1. legii poznańskiej pułkownika Antoniego Sułkowskiego, według obrazu olejnego znajdującego się obecnie w zbiorach MWP w Warszawie. Po reorganizacji armii w czerwcu 1807 roku, pułk ten otrzymał numer 9.
a - widok z boku: szkofia i żyłka złote, kokarda trójkolorowa od brzegu biało-czerwono-niebieska.
b - widok z góry
c - pąsowa kita
2. Kurtka dowódcy pułku 1. legii poznańskiej pułkownika Antoniego Sułkowskiego, według obrazu olejnego znajdującego się obecnie w zbiorach MWP w Warszawie.
3. Pułkownik 1. pułku piechoty legii poznańskiej.




Plansza VII





Prawdopodobny wygląd fizyliera 9. pułku piechoty legii warszawskiej, według raportu generała Fiszera, wizytującego tę jednostkę w początkach 1807 roku. Po reorganizacji armii w czerwcu 1807 roku, pułk ten otrzymał numer 3.
"(...) Mundur ten składa się z kurtki granatowej z zielonymi wyłogami, guzikami białemi z numerem 9, z lejbiku białego z rękawami, z spodni granatowych długich, z izmów, a w części z trzewików, z halsztucha czerwonego z białym streflikiem, z kaszkietu okrągłego z filcu, mającego u góry obwódkę mosiężną i numer takiż na przodzie, z daszkiem filcowym z przodu i z tyłu z sprzączką mosiężną do ściśnienia i z podpinką skórzaną. Kaszkiety te nie są najładniejsze, osobliwie mosiądz przy białych guzikach źle bardzo odbija, ten jednak płk. Żółtowski chce kazać pobielić." Krój kurtki określony przez Fiszera jako "właściwy", zinterpretowany tu został jako zbliżony do polskiej kurtki piechoty, zaś wzmiankowane w tekście "trzewiki" świadczyć mogą, że noszono je razem z nieodzownymi w takim wypadku kamaszami. Kontrowersje budzić tu może kolor kołnierza (zielony) który mógł, choć oczywiście nie musiał być zgodny z kolorem wyłogów na piersiach.




Plansza VIII




Sierżant piechoty legii warszawskiej, według kopii rysunku ze zbiorów Gustawa Soubise-Bisier, wykonanej przez Bronisława Gembarzewskiego i znajdującej się w albumie "Żołnierz Polski", tom III, tablica nr 112, fig. C. Przedstawienie to jest najprawdopodobniej jednym z pierwszych ikonograficznych świadectw dostosowania umundurowania polskiej piechoty do wytycznych przepisu ubiorczego wydanego dnia 2 marca 1807 roku.