Piechota XW na podstawie ikonografii źródłowej

Oficer wyższy 1. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego w 1809 roku, oparty na postaci z obrazu olejnego Januarego Suchodolskiego "Śmierć Cypriana Godebskiego pod Raszynem". Mundur oficera różni się od wytycznych przepisu z 2 marca 1807 roku, w myśl których oficerowie wini nosić kurtki, z obszlegami w kolorach wyznaczonych dla każdej z trzech legii. Również mundury małe, którymi podobnie jak tu miały być fraki nie były zaopatrzone w wyłogi na piersiach, kolorowe łapki, patki i poły.

1 Grenadier 1. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego datowanej na rok 1810. W porównaniu z oryginałem, grenadier wyposażony tu został w plecak. Również gorejący granat umieszczony na ładownicy ma charakter hipotetyczny.
2. Kurtka grenadiera 1. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego.
3. Gorejący granat znaczony cyfrą "1", na podstawie zabytku odnalezionego na polach bitew kampanii rosyjskiej 1812 roku, który zdaniem rosyjskich badaczy mógł stanowić cześć wyposażenia 1. Pułku piechoty Księstwa Warszawskiego.

1.Guzik 1. pułku piechoty Księstwa Warszawskiego
a - awers
b - rewers z sygnaturą producenta: "Münchheimer Warsz".
2. Blacha naczelna, najprawdopodobniej z czapki fizyliera, lub woltyżera 1. pułku piechoty Księstwa Warszawskiego, odnalezionego na polach bitew kampanii rosyjskiej 1812 roku.

1. Ryngraf oficera piechoty Księstwa Warszawskiego na podstawie zachowanego egzemplarza znajdującego się dziś w zbiorach Państwowego Muzeum Historycznego w Moskwie.
2. Frak od munduru wielkiego oficera wyższego 1. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, według kopii portretu olejnego przedstawiającej pułkownika Tadeusza Piotrowskiego, sporządzonej przez Bronisława Gembarzewskiego i znajdującej się w albumie "Żołnierz Polski", tom III, tablica nr 116, fig C. Przedstawienie to datowane jest na rok 1813. Kształt kieszeni na połach, oraz karmazynowe wypustki biegnące wzdłuż połów mają charakter hipotetyczny. Krój oparty na zachowanym fraku oficera grenadierów 6. pułku piechoty ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie.
3. Frak od munduru wielkiego oficera kompanii woltyżerów 1. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, według kopii portretu miniaturowego nieznanego autora, sporządzonej przez Bronisława Gembarzewskiego i znajdującej się w albumie "Żołnierz Polski", tom III, tablica nr 116, fig. B. Kształt kieszeni, wypustki i krój jak w punkcie 2.

1. Czapka rogata, najprawdopodobniej dobosza lub muzyka 1 pułku piechoty.
2. Cyfra "1" znajdująca się nad blachą naczelną.
3. Guz mocujący podpinkę z gorejącym granatem.
4. Blacha naczelna z gorejącym granatem.

1 Woltyżer 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego datowanej na rok 1810.
2. Kurtka grenadiera 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego.
3. Kurtka woltyżera 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego.

Grenadier 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego. Bermyca, kordony i blacha naczelna oparte na akwareli Józefa Kosińskiego.

1. Sierżant grenadierów 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Sylwestra Zielińskiego z albumu "Ubiór Woyska Polskiego", powstałego w końcu 1810 lub na początku 1811 roku.
2. Naramiennik grenadiera.
3. Kurtka grenadiera 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Sylwestra Zielińskiego z albumu "Ubiór Woyska Polskiego".
4. Złoty galon noszony nad łapką rękawa i przechodzący przez patkę z guzikami, na podstawie akwareli Sylwestra Zielińskiego z albumu "Ubiór Woyska Polskiego". Sylwestra Zielińskiego z albumu "Ubiór Woyska Polskiego". Sylwestra Zielińskiego z albumu "Ubiór Woyska Polskiego".

1. Sierżant woltyżerów 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Sylwestra Zielińskiego z albumu "Ubiór Woyska Polskiego".
2. Kurtka woltyżera 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Sylwestra Zielińskiego z albumu "Ubiór Woyska Polskiego".
3. Naramiennik woltyżera.

1. Sierżant grenadierów 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Sylwestra Zielińskiego z albumu "Ubiór Woyska Polskiego", powstałego w końcu 1810 lub na początku 1811 roku.
2. Ładownica skórzana, dla fizylierów znaczona mosiężnym numerem pułku, od spodu zaopatrzona w paski do mocowania zrolowanej furażerki.
a - widok od czoła
b - widok z tyły
c - widok od czoła z "po otwarciu".

1. Kurtka fizyliera 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Sylwestra Zielińskiego z albumu "Ubiór Woyska Polskiego", powstałego w końcu 1810 lub na początku 1811 roku.
2. Lejbik żołnierzy i podoficerów 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Sylwestra Zielińskiego z albumu "Ubiór Woyska Polskiego".
3. Czapka podoficera, lub oficera 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie, jedna z niewielu nie budzących wątpliwości dotyczących autentyczności. Zobacz też planszę VIII zamieszczoną w dziale "Umundurowanie piechoty Księstwa Warszawskiego w myśl Przepisu Ubiorów z dnia 3 września 1810 roku".

1. Fragment rabatu szeregowych i podoficerów 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego.
2. Awers guzika żołnierskiego 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego.
3. Rewers guzika 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego z sygnaturą producenta: "Münchheimer Wars".
3. "Uszko" guzika, charakterystyczne dla guzików identyfikowanych jako polskie.

1. Oznaczenia na połach fraka oficerskiego
a - gwiazda dla oficerów fizylierów
b - gorejący granat dla oficerów grenadierów
c - trąbka dla oficerów woltyżerów.
2. Oficer młodszy kompanii grenadierskiej 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, w mundurze wielkim, na podstawie akwareli Sylwestra Zielińskiego z albumu "Ubiór Woyska Polskiego".

1. Blacha naczelna z bermycy grenadierskiej 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego odnalezionego na polach bitew kampanii rosyjskiej 1812 roku.
2. Frak od munduru wielkiego oficera kompanii grenadierskiej 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, według akwareli Sylwestra Zielińskiego z albumu "Ubiór Woyska Polskiego", zgodny w swoich zasadniczych elementach z wytycznymi przepisu mundurowego z 3 września 1810 roku.
3. Frak od munduru małego oficera kompanii fizylierów 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, według akwareli Sylwestra Zielińskiego z albumu "Ubiór Woyska Polskiego", zgodny w swoich zasadniczych elementach z wytycznymi przepisu mundurowego z 3 września 1810 roku.

1. Frak od munduru małego oficera kompanii fizylierów 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, według akwareli Sylwestra Zielińskiego z albumu "Ubiór Woyska Polskiego", zgodny w swoich zasadniczych elementach z wytycznymi przepisu mundurowego z 3 września 1810 roku.
2. Wykrój fraka.
3. Kapelusz stosowany, według przepisu z dnia 3 września 1810 roku noszony przez oficerów do munduru wielkiego i małego, galon złoty, kokarda biała.
4. Oficer kompanii fizylierów 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, według akwareli Sylwestra Zielińskiego z albumu "Ubiór Woyska Polskiego", w mundurze małym.

Czapka rogata podoficera fizylierów 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego według akwareli Sylwestra Zielińskiego z albumu "Ubiór Woyska Polskiego". Orzeł na podstawie zabytku odnalezionego na polach bitew kampanii rosyjskiej 1812 roku.

Orzeł na podstawie zabytku odnalezionego na polach bitew kampanii rosyjskiej 1812 roku.

1. Orzeł na podstawie zabytku odnalezionego na polach bitew kampanii rosyjskiej 1812 roku.
2. Orzeł na podstawie zabytku odnalezionego na polach bitew kampanii rosyjskiej 1812 roku opublikowany w rosyjskim magazynie "Patronentaschen".
3. Orzeł na podstawie zabytku odnalezionego na polach bitew kampanii rosyjskiej 1812 roku, w typie orła umieszczonego na planszy X.
a. widok od frontu.
b. widok od tyłu.

Woltyżer 3. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego datowanej na rok 1810. Nogawki czechczerów związane w swojej dolnej części, na podstawie rysunku Piotra Michałowskiego z 1814 roku, przedstawiającego grenadierów polskich nieokreślonego pułku.

1. Grenadier 3. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego datowanej na rok 1810.
2. Kurtka grenadiera 3. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego.
3. Kurtka woltyżera 3. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego.

1. Awers i rewers guzika żołnierskiego, najprawdopodobniej 3. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie zabytku odnalezionego na polach bitew kampanii rosyjskiej 1812 roku, opublikowany w rosyjskim magazynie "Patronentaschen".
2. Pelta, oznaczona cyfrš "3", mogąca pochodzić z czapki 3. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie zabytku opublikowanego w rosyjskim magazynie "Patronentaschen".

1. Mosiężne "trójki" na podstawie zabytku odnalezionego na polach bitew kampanii rosyjskiej i opublikowanego w rosyjskim albumu "Archeologia wojny 1812 roku."
2. Gorejący granat z cyfrą "3" na podstawie zabytku odnalezionego na polach bitew kampanii i opublikowanego w rosyjskim albumu "Archeologia wojny 1812 roku.". Element ten, zdaniem rosyjskich badaczy, mógł stanowić cześć wyposażenia żołnierzy 3. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego.

1. Woltyżer 4. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego datowanej na rok 1810. W porównaniu z oryginałem woltyżer nie ma kity wieńczącej czapkę. Dodatkowo wyposażony został w plecak i chlebak.
2. Kita woltyżera 4. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego.
3. Kokarda
4. Mosiężna trąbka z czapki woltyżera, mocowana nad blachą naczelną

1. Awers i rewers guzika żołnierskiego, najprawdopodobniej 4. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego.
2. Naramiennik woltyżera (zielony z pąsową torsadą) 4. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego.
3. Kurtka woltyżera 4. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego.

1. Trzy warianty kurtki fizyliera 4. pułku piechoty, używanej przez pułk od 1812 roku
a - hipotetyczny wygląd kurtki fizyliera 4 pułku piechoty używanej od 1812 roku, oparty o ustalenia Bronisława Gembarzewskiego zawarte w monografii "Wojsko Polskie, Księstwo Warszawskie 1897-1814 ", s. 108. W rekonstrukcji tej założyliśmy, zgodnie z sugestią autora, że do 1813 roku pułk zachował kolory pierwotne legii I, które nie zmieniły się od 1807 roku. Krój kurtki zgodny z wytycznymi tak zwanego przepisu pułkownika Bardin - regulacji mundurowych przeprowadzonych w armii francuskiej w 1812 roku
b - kurtka fizyliera 4. pułku piechoty według albumu "Les Uniformes de l'Armée Française" Lienharta i Humberta wydanego w 1897 roku w Lipsku przez wydawnictwo Libraire M.Ruhl.
c - hipotetyczny wygląd kurtki fizyliera 4 pułku piechoty używanej przez pułk od 1812 roku, oparty o ilość sukna potrzebnego na wykonanie kurtki. Dane te zamieszczone zostały w monografii "Wojsko Polskie, Księstwo Warszawskie 1897-1814 ", Bronisława Gembarzewskiego: "Na kurtkę żołnierską pułku 4 go wychodziło: sukna granatowego 1 metr 465 mil., pąsowego 880 mil., żółtego 175".
2. Patka naramienna fizyliera.

1. Blacha naczelna znaczona trąbką i cyfrą "4" na podstawie zabytku odnalezionego na polach bitew kampanii rosyjskiej 1812 roku i opublikowanego w rosyjskim magazynie "Patronentaschen". Element ten zdaniem rosyjskich badaczy mógł stanowić cześć wyposażenia 4. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego.
2. Gorejący granat z cyfrą "4" na podstawie zabytku opublikowanego w rosyjskim magazynie "Patronentaschen".
3. Fizylier 4 Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie ustaleń Bronisława Gembarzewskiego. Patrz plansza XXIV, punkt 1c.

Francuskie czako piechoty wzór 1812, w wersji której najprawdopodobniej używali fizylierzy 4 pułku piechoty od 1812 roku.

1. Spodnie noszone przez żołnierzy 4. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego od 1812 roku.
2. Kamasze piechurów Wielkiej Armii według zachowanych eksponatów, używane również przez żołnierzy 4. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego od 1812 roku.

Mosiężne "czwórki" na podstawie zabytku odnalezionego na polach bitew kampanii rosyjskiej 1812 roku. Element ten, zdaniem rosyjskich badaczy, mógł stanowić cześć wyposażenia żołnierzy 4. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego.

1. Frak od munduru wielkiego porucznika 4. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego według portretu miniaturowego nieznanego autora i w interpretacji Bronisława Gembarzewskiego zamieszczonej w albumie "Żołnierz Polski", tom III, tablica nr 122, fig. a.
2. Frak od munduru wielkiego oficera kompanii fizylierów 4. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, według portretu porucznika Eustachego Chełmickiego.
3. Frak od munduru wielkiego oficera wyższego 4. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, według portretu pułkownika Cypriana Zdzitowieckiego.
4. Hipotetyczny wygląd fraka oficerskiego 4. pułku piechoty używanego przez pułk od 1812 roku. Krój według regulacji mundurowych w Wielkiej Armii z 1812 roku zwanych potocznie przepisem pułkownika Bardin. Kolory poszczególnych elementów oparte o ilość sukna potrzebnego na wykonanie kurtki. Dane te zamieszczone zostały w monografii "Wojsko Polskie, Księstwo Warszawskie 1897-1814", Bronisława Gembarzewskiego. Patrz plansza XXIV, punkt 1c.

Porucznik 4. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego według portretu miniaturowego nieznanego autora i w interpretacji Bronisława Gembarzewskiego. Przedstawienie to znajduje się w albumie "Żołnierz Polski", tom III, tablica nr 122, fig. a. Miniatura wystawiana była na "Wystawie napoleońskiej doby Księstwa Warszawskiego" otwartej w gmachu Muzeum Narodowego i Muzeum Wojska w Warszawie 5 maja 1921 roku. Informacje na jej temat znajdują się w katalogu wystawy opracowanym przez Bronisława Gembarzewskiego. Numer katalogowy: 680, własność: Karol Drymer, kość słoniowa, tempera, owal, rozmiary: 5 X 3,5 cm.

1. Grenadier 5. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego datowanej na rok 1810.
2. Kurtka grenadiera 5. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego.
3. Kurtka woltyżera 5. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego.

1. Trąbka z czapki woltyżera z wpisaną cyfrą "5", na podstawie zabytku odnalezionego na polach bitew kampanii rosyjskiej 1812 roku, która zdaniem rosyjskich badaczy mogła stanowić element umndurowania woltyżerów 5. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego. Podobną trąbke zobaczyć można na czapce woltyżera 5. pułku przedstawionego na akwateli Józefa Kosińskiego.
2. Frak od munduru małego oficera grenadierów 5. pułku piechoty według portretu porucznika Marcelego Wendy autorstwa Józefa Peszki i w interpretacji Bronisława Gembarzewskiego. Kopia portretu znajduje się w albumie "Żołnierz Polski", tom III, tablica nr 123, fig. B.
3. Guzik będący prawdopodobnie częścią umundurowania oficera 5. pułku piechoty Księstwa Warszawskiego. Sygnatura: "GEBRÜDER POESCH BERLIN".

1. Guzik duży oficerski 6. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego
a - awers guzika
b - rewers guzika z sygnaturą producenta: "Münchheimer Warsz".
2. Frak od munduru wielkiego oficera kompanii grenadierskiej 6. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego na podstawia eksponatu ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie.
3. Frak od munduru małego oficera kompanii grenadierskiej 6. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego na podstawie kopii portretu olejnego kapitana Szymona Wendy, sporządzonej przez Bronisława Gembarzewskiego i znajdującej się w albumie "Żołnierz Polski", tom III, tablica nr 127, fig C.

Woltyżer 6. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego datowanej na rok 1810.

1. Ryngraf oficerski ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie.
2. Frak od munduru wielkiego oficera kompanii grenadierskiej 6. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego na podstawia eksponatu ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie.

1. Guzik 7. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego
a - awers guzika
b - rewers guzika z sygnaturą producenta: "Münchheimer Warsz: 594".
2. Frak od munduru wielkiego oficera wyższego 7. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, według kopii miniatury przedstawiającej pułkownika Walentego Skórzewskiego, sporządzonej przez Bronisława Gembarzewskiego i znajdującej się w albumie "Żołnierz Polski", tom III, tablica nr 129, fig A.
3. Frak od munduru wielkiego oficera kompanii woltyżerów 7. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, według litografii z albumu Franciszka Kondratowicza "Woysko Ks. Warszawskiego", wydanego w 1829 r. przez warszawskie wydawnictwo "Dal Trozzo".

Podoficer fizylierów 8. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego około roku 1809, na podstawie obrazu olejnego Jana Chełmińskiego. Obraz znajduje się obecnie w zbiorach Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Niestety trudno określić na podstawie jakich źródeł powstało to przedstawienie. Przypuszczać możemy, że bezpośrednim źródłem inspiracji mógł być w tym wypadku przepis ubiorczy wydany 2-go marca 1807 roku, który dla Legii II, więc i dla pułku 8. zalecał granatowy mundur z karmazynowymi obszlagami. Na przedstawieniu autorstwa Chełmińskiego, mundur ten wyposażony został dodatkowo w białe wypustki na wyłogach i kołnierzu, białe łapki, ukośne galony podoficerskie i inne elementy nie wspomniane w przepisu, co znaczyć może że autor korzystał z innego, nieznanego nam dzisiaj źródła.

1. Oficer młodszy kompani grenadierskiej II Legii Kaliskiej, w nieprzepisowym fraku z karmazynowymi wyłogami. Przypomnieć należy, że według przepisu z 2 marca 1807 roku, oficerowie wini nosić kurtki, z obszlegami w kolorach wyznaczonych dla każdej z trzech legii. Również mundury małe, którymi podobnie jak tu miały być fraki nie były zaopatrzone w wyłogi na piersiach, kolorowe łapki, patki i poły. Rekonstrukcja na podstawie miedziorytu Carla Friedricha Weilanda pochodząca z cyklu "Darstellung der Stärke und Organisation der Kaiserlich Französischen Armee und ihrer Alliierten im Jahr 1807 und 1812", Wiemar 1812 r. Zdaniem Bronisława Gembarzewskiego przedstawienie to dotyczy oficera 8. pułku piechoty. Zobacz też ilustrację zamieszczoną w "Bibliotece źródeł" pod hasłem "Darstellung der Stärke und Organisation... "
2. Gorejący granat z cyfrą "8" na podstawie zabytku opublikowanego w rosyjskim magazynie "Patronentaschen".
3. Próba rekonstrukcji fraka oficera II Legii Kaliskiej z miedziorytu Carla Friedricha Weilanda. Elementy niewidoczne na pracy Weilanda, jak krój łapek mają tu charakter hipotetyczny.

1. Guzik 7. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego
a - awers guzika
b - rewers guzika bez sygnatury. "Uszko" guzika, charakterystyczne dla guzików identyfikowanych jako polskie.
2. Frak oficera kompanii grenadierskiej II Legii Kaliskiej z miedziorytu Carla Friedricha Weilanda z cyklu "Darstellung der Stärke und Organisation".
3. Frak od munduru wielkiego oficera kompanii fizylierów 2. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie kopii portretu olejnego porucznika Marcina Smarzewskiego sporządzonej przez Bronisława Gembarzewskiego i znajdującej się w albumie "Żołnierz Polski", tom III, tablica nr 134, fig A.

Saper 8. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie obrazu olejnego Januarego Suchodolskiego z 1822 roku, ze zbiorów Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. W porównaniu z oryginałem, saper zamiast sukiennych granatowych spodni ma tu białe lniane czechczery.

Grenadier 8. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie obrazu olejnego Januarego Suchodolskiego z 1822 roku, ze zbiorów Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.

1. Orzeł oznaczony cyfrą "9", mogąca pochodzi z czapki lub kaszkietu 9. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie zabytku opublikowanego w rosyjskim magazynie "Patronentaschen".
2. Kurtka grenadiera 9. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego datowanej na rok 1810.
3. Kurtka woltyżera 9. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego datowanej na rok 1810.

Szeregowy, najprawdopodobniej fizylier 9. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie miedziorytu Carla Friedricha Weilanda z cyklu "Darstellung der Stärke und Organisation der Kaiserlich Französischen Armee und ihrer Alliierten im Jahr 1807 und 1812", Wiemar 1812 r.

1. Blacha naczelna z orłem i cyfrą "9" mogąca pochodzić z czapki lub kaszkietu 9. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego.
2. Przypuszczalny wygląd kurtki żołnierskej 9. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, na podstawie miedziorytu Carla Friedricha Weilanda z cyklu "Darstellung der Stärke und Organisation der Kaiserlich Französischen Armee und ihrer Alliierten im Jahr 1807 und 1812", Wiemar 1812 r.:
a - krój polski
b - krój francuski.

1. Kurtka dowódcy 9. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego pułkownika Antoniego Sułkowskiego, według obrazu olejnego znajdującego się obecnie w zbiorach MWP w Warszawie. Zobacz też planszę VI zamieszczoną w dziale "Ubiór piechoty polskiej 1806-1807".
2. Frak od munduru wielkiego oficera kompani grenadierskiej 9. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, według kopii litografii Franciszka Kondratowicza, sporządzonej przez Bronisława Gembarzewskiego i znajdującej się w albumie "Żołnierz Polski", tom III, tablica nr 137, fig A.
3. Frak od munduru wielkiego oficera kompani fizylierów 9. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, według obrazu olejnego znajdującego się obecnie w zbiorach MWP w Warszawie.
4. Guzik 9. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego
a - awers guzika
b - rewers guzika bez sygnatury. "Uszko" guzika, charakterystyczne dla guzików identyfikowanych jako polskie.

1. Czapka podoficera, lub oficera 11. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego.
2. Rozmiary czapki:
a - wysokość czapki 25 cm
b - długość boku denka 24 cm.

Grenadier 13. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego na podstawie akwareli Józefa Kosińskiego datowanej na rok 1810. W porównaniu z oryginałem grenadier wyposażony tu został w austriacki plecak z charakterystycznym dodatkowym poprzecznym pasem.

1. Czapka rogata, najprawdopodobniej dobosza lub muzyka nieokreślonego pułku piechoty Księstwa Warszawskiego.
2. Rozmiary czapki:
a - wysokość czapki 21 cm
b - długość boku denka 22,5 cm.

1. Obuwie piechoty tak zwane "trzewiki" wykonane zwykle z grubej bydlęcej lub świńskiej skóry. Widok z boku.
2. Widok z góry.
3. Widok od strony podeszwy.

1. Pruski karabin wz 1801 (Infanteriegewehr M 1801) Nothardt Gewehr używany przez piechotę Księstwa Warszawskiego od 1807 roku. Szacuje się że było to około 4-5 tys. sztuk. Kaliber 15,69 mm, długość broni: 1453 mm, długość broni z bagnetem: 2163 mm, długość lufy: 1045 mm, waga broni: 41,00 kg. Łoże wykonywane najczęściej z drewna orzechowego lub bukowego, zwykle czernione
a - metalowy czop do osadzenia bagnetu
b - stempel cylindryczny (nie wymagający obrotu przy przybijaniu ładunku)
c - przyrząd celowniczy
d - antaba flintpasa
e - lufa o długości 1045 mm
f - sprężyna panewki
g - panewka
h - szczęki kurka ze skałką
i - antabą flintpasa
j - kurek
k - spust
l - blacha zamka
ł - kabłąk spustu
m - kolba, zakończone stalową stopką
2. Bagnet długości 790 mm, głownia (710 mm) trójgraniasta o szlifie płaskim.

1. Austriacki karabin piechoty wz 1784, używany przez piechotę Księstwa Warszawskiego po zwycięskiej wojnie roku 1809. Kaliber : 18,3 mm, długość broni: 1504 mm, długość broni z bagnetem : 1867 mm, długość lufy : 1121 mm, waga broni : 5,20 kg /5,65kg ( z bagnetem)
a - metalowy czop do osadzenia bagnetu, który służył również jako przyrząd celowniczy
b - stempel cylindryczny (nie wymagający obrotu przy przybijaniu ładunku)
c - stalowy bączek mocujący lufę do łoża przytwierdzony za pomocą sprężyny
d - stalowy bączek skręcany śrubą razem z antabą flintpasa
e - łoże wykonywane najczęściej z drewna orzechowego, bukowego lub brzozowego
f - lufa, długość: 1121 mm
g - stalowy bączek mocujący lufę do łoża osadzony na wcisk
h - sprężyna panewki
i - panewka stalowa z osłoną boczną ograniczającą zdmuchnięcie podsypki
j - grzybek do mocowania flintpasa
k - szczęki kurka ze skałką
l - kabłąk spustu
ł - kurek
m - spust
n - blacha zamka
o - kolba, w tym modelu zakończone stalową stopką.
2. Bagnet tulejowy, głownia 363 mm o przekroju trójkąta równoramiennego i wklęsłym szlifem.

Francuska szabla oficerów kompanii grenadierskich używana najprawdopodobniej również przez oficerów księstwa warszawskiego, o czym świadczą zachowane przekazy ikonograficzne.